ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ..
Γράφει ο Αποστόλης Χ. Γιαννακούτζος ..
Από όσα μας γράφει σε αναρτήσεις ο Πολιτικός Μηχανικός Αποστόλης Χρήσ. Γιαννακούντζος
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Στον Πάμισο τη δεκαετία του 1970
 Οταν ο Πάμισος ήταν ποτάμι και όχι αποδέκτης πάσης φύσεως αποβλήτων και καλαμιώνας...

Του Ηλία Μπιτσάνη

Περατάρηδες ή ψαράδες διασχίζουν τον Πάμισο.

Ο Πάμισος και ο Νησιώτικος βάλτος ήταν πλούσιος υδροβιότοπος και προσφερόνταν για άγρα ψαριών και χελιών, αλλά και βδελλών, οι οποίες ήταν περιζήτητες
τα προπολεμικά χρόνια για θεραπευτικές αφαιμάξεις.
[Κειμενο και φωτογραφία από το λεύκωμα των ΓΑΚ Μεσσηνίας Αν. Μηλίτση-Νίκα "Ηταν μια φορά το Νησί... ένα φωτογραφικό ταξίδι 1910-1974" σελ. 170] 

Γράφει ο Αποστόλης Χ. Γιαννακούτζος ..
Από όσα μας γράφει σε αναρτήσεις ο Πολιτικός Μηχανικός Αποστόλης Χρήσ. Γιαννακούντζος  Παρασκευή 29-Δεκεμβρίου 2017
 
~

 

 
  ~**  https://www.facebook.com/apostolis.giannakountzos.7?pnref=lhc.friends = ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ Χ.Γ ιαννακούντζος .. 
~*  https://www.facebook.com/groups/1758656167707813/1761788260727937/?notif_t=like&notif_id=1476255372769279 = ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ

 

***  17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017 - Η "ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ"
ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΠΟΡΟΠΑΝΗΓΥΡΗ ΣΤΟΥ ΣΤΡΕΦΙ ΟΛΥΜΠΙΑΣ
Μέχρι τα ξημερώματα διασκέδασε το κοινό με αμείωτη ένταση
και εντυπωσιακές καινοτομίες, για δυό συνεχείς νύχτες
το κορυφαίο πρωτοπορειακό μουσικό συγκρότημα "ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ'!!!
~
*** DOCTOR ZIVAGO - BORIS PASTERNAK
-Ξέρεις ποιό ήταν το τίμημα της βιασύνης της "βιαστικής γενιάς"?
Είχα δει πριν 38 χρόνια την ταινία με τη Τζούλι Κρίστι και τον Ομάρ Σαρίφ.
Πριν 30 χρόνια είχα διαβάσει συνέντευξη του βραβευμένου με ΝΟΜΠΕΛ Ρώσσου συγγραφέα BORIS PASTERNAK και τη δραματική του συνομιλία με το Στάλιν.
Τώρα κατάφερα και ξαναδα την ταινία στη ΝOVA TV....
;Hξερα και διαπίστωσα πως πριν 38 χρόνια ήταν αδύνατον να την κατανοήσω..
Το να ακούς από το στρατηγό της KGB ότι "υπήρχαν παιδιά που τα τάιζαν ανθρώπινο κρέας για να επιβιώσουν" δεν είναι εύκολο πράγμα...
Στοιχηματίζω ότι απ όσους έχουν δει την ταινία, ελάχιστοι έχουν προσέξει αυτή τη φράση... ή την έχουν σβήσει αυτόματα από τη μνήμη τους...
Μόνο στο Μεσολόγγι έχει καταγραφεί από το Γιάννη Βλαχογιάννη ότι έσφαζαν αιχμαλώτους και τάιζαν τα μικρά παιδιά με το συκώτι των αιχμαλώτων...

Βίντεο : https://www.facebook.com/apostolis.giannakountzos.7/videos/1303035739842523/
~ Νους ορά και νους ακούει! Έλεγαν οι αρχαίοι και το διαπιστώνουμε εδώ.
Ο καθένας προσαρμόζει την ερμηνεία στα δικά του δεδομένα!
Μόνο ένας μελλοντικός συγγραφέας του επιπέδου του Αισχύλου ή του Σαίξπηρ μπορεί να δώσει συνολική ερμηνεία!
Όσο για μένα απλά παρακολουθώ όσο μπορώ τις σκέψεις και τις αγωνίες του συγγραφέα τόσο στα ερωτικά αδιέξοδα όσο και στις δραματικές κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις σύμφωνα με τις δικές μου ερωτικές και πολιτικές γνώσεις κι εμπειρίες..
Δηλαδή κάνω ότι κι ο καθένας μας...
Φυσικά άμεσα θα αγοράσω και το βιβλίο «ΔΟΚΤΩΡ ΖΙΒΑΓΚΟ»..

~ Το να ακούς από το στρατηγό της KGB ότι "υπήρχαν παιδιά που τα τάιζαν ανθρώπινο κρέας για να επιβιώσουν" δεν είναι εύκολο πράγμα... Στοιχηματίζω ότι απ όσους έχουν δει την ταινία, ελάχιστοι έχουν προσέξει αυτή τη φράση... ή την έχουν σβήσει αυτόματα από τη μνήμη τους.......Μόνο στο Μεσολόγγι έχει καταγραφεί από το Γιάννη Βλαχογιάννη ότι έσφαζαν αιχμαλώτους και τάιζαν τα μικρά παιδιά με το συκώτι των αιχμαλώτων...

~ Ξέχασες τους κόκκινους χμέρ. Επίσης αναρωτιέμαι μηπως η φράση μεταφορική

~* "Aν άλλο δρόμο διάλεγα στα σταυροδρόμια"....
Ένας καθρέφτης για τον απολογισμό της χρονιάς!
Ένας διαρκής καθρέφτης αυτογνωσίας!!
Ποιητή Νικόλα υποδεχόμαστε με συγκίνηση και ενθουσιασμό
το πρώτο έργο σου!!...
Καλοτάξιδο!!!!
 
***  Ρέμα Μαυροζούμενα | Ποταμός Πάμισος
 
Να έχεις το ρέμα σε 20 λεπτά με τα πόδια, περνώντας ανάμεσα από δέντρα και αγρούς, και το ποτάμι σε 20 λεπτά με αμάξι;
Αξία... ανεκτίμητη, Αθηναίοι.

Δεν ξέρω αν θεωρείσαι Αθηναίος αν είσαι γεννημένος/μεγαλωμένος στην Αθήνα όπως εγώ, όμως προσωπικά θεωρούσα πάντα τον εαυτό μου Αθηναία, ασχέτως της καταγωγής του πατρός μου από την περήφανη και λεβεντογέννα Μεσσηνία .
Και με αφορά προσωπικά το θέμα των ρεμάτων, και ας μην βούλιαξε το σπίτι μου στη λάσπη. Με αφορά το γεγονός ότι με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στη Μάνδρα κάποιοι θέλουν να μπαζώσουν και τα λιγοστά πια ρέματα που έχουν απομείνει στην Αττική, χωρίς να μπορούν να εγγυηθούν από την άλλη πως αυτά τα σχέδια θα εξαλείψουν τον κίνδυνο πλημμύρας στις κατοικημένες περιοχές.
Προτείνεται ένα έργο που θα κοστίζει πολύ περισσότερο για να τσιμεντοποιηθούν χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων φυσικού οικοσυστήματος, από ένα πιο οικονομικό και απείρως πιο οικολογικό. Γιατί; (Ρητορικό)
Θα μπορούσαμε να χαιρόμαστε πάμπολλα ρέματα και χειμάρρους στην Αττική, αλλά οι περισσότεροι μπαζώθηκαν για να εξυπηρετηθούν τα μικροσυμφέροντα κάποιων. Δεν γίνεται να διορθώσεις ένα λάθος με άλλο λάθος. Εύχομαι ολόψυχα να δω τα ποτάμια και τα ρέματα της Αττικής (και όχι μόνο) στο φως.

Η περιοχή χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη αισθητικά αξιόλογης παρόχθιας περιοχής με μεγάλα πλατάνια και άλλα είδη παρόχθιας βλάστησης, σημαντικά στοιχεία για την οικοτουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Η περιοχή των πηγών χαρακτηρίζεται από υδρόβιες φυτοκοινωνίες, όπου κυριαρχούν είδη όπως: Nymphaea alba, Typha domingensis, Equisetum telmateia, Zantedeschia aethiopica και διάφορα είδη Juncus, Carex κτ...λ. Η περιοχή «Πηγές και εκβολές Παμίσου» έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000.

~ Η γέφυρα της Μαυροζούμαινας βρίσκεται 14 λεπτά με αμάξι από την κωμόπολη της Βαλύρας.
Μετά την Αρκαδική Πύλη στρεφόµαστε δεξιά και προχωρούµε «προς Αρκαδίαν», προς την αρχαία Μεγαλόπολη. Ύστερα από λίγη πορεία φτάνουµε στην αρχαία γέφυ­ρα του ποταµού Βαλύρα (Μαυροζούµαινα), περί της αρχαιότητάς της µας βεβαιώνουν: ο Παυσανίας, ο οποίος πέρασε από αυτήν, και οι αρχαίες πελεκη­τές πέτρες που β...ρίσκονται στα θεµέλια, στις βάσεις, και σε µέρη των επισκευα­σµένων τόξων (καµαρών) της. Κάτω από τη δίδυµη αυτή γέφυρα µε τα εννέα τόξα (καµάρες) οι ποταµοί: Άµφιτος, ερχόµενος από τα ΒΑ. και Λευκασία από τα ΒΔ. ενώνονται ακολουθώντας νότια πορεία χύνονται στην κοίτη του ποταμού άνω Παμίσου (Μαυρο­ζούμαινα ή Βαλύρα) σχηματίζοντας ένα κεφαλαίο Υ με τις δύο κεραίες του προς βορράν και τον κορμό του προς νότο. Ως γνωστόν, κατά την αρχαία μεσ­σηνιακή παράδοση, το ποτάμι πήρε την ονομασία «Βαλύρα» από τους κατοίκους της αρχαίας Μεσσήνης, γιατί στο ρεύμα του ο ομηρικός ποιητής Θάμυρις, που τυφλώθηκε στο ομηρικό Δώριο από τις μούσες, πέταξε, «έβαλε» (έρριψε) τη «λύρα» του («Βαλύρα») από απογοήτευση (Παυσ. 4, 33, 3-4).

~ Έχουν εντοπιστεί 9 είδη ψαριών γλυκού νερού, 2 από αυτά ενδημικά της Ν. Πελοποννήσου, 125 είδη πουλιών και το σπάνιο θηλαστικό «βίδρα» που αναφέρεται από τους ντόπιους με το αρχαιοελληνικό όνομα «Κυνοπόταμος». Επίσης έχουν εντοπιστεί ενδημικά υδροχαρή φυτά της Ν. Πελοποννήσου, παραποτάμια δάση πλατάνου, πεδινής φτελιάς, ιτιάς και ασημόλευκας καθώς και υδρόβια και υδροχαρή χλωρίδα με χαρακτηριστικά την Ίριδα των βάλτων, τα Νούφαρα, το Μυριόφυλλο, τον Ποταμογείτονα.  

Τα Ιθωμαία ήταν η κύρια ετήσια εορτή των Μεσσηνίων στην αρχαιότητα. Ήταν μια εορτή αφιερωμένη στον Ιθωμάτα Δία το ιερό του οποίου ήταν στην κορυφή του όρους Ιθώμη της Μεσσηνίας, όπου υπήρχε και μαντείο του οποίου η βάση του τρίποδα είναι εντοιχισμένη στο νοτιοανατολικό άκρο του ναού της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας στο επάνω μοναστήρι του Βουλκάνου ή αλλιώς το μοναστήρι της κορυφής ή καθολικό του ...Βουλκάνου το οποίο κτίστηκε το 7ο αιώνα. Η εορτή των Ιθωμαίων περιελάμβανε αθλητικούς αγώνες, μουσικούς αγώνες, θεατρικές παραστάσεις και διάφορες εκδηλώσεις λόγου και τέχνης. Η όλη ιεροτελεστία γίνονταν γύρω από το χρυσοελεφάντινο άγαλμα του Ιθωμάτα Δία όπου οι εννέα μούσες το έλουζαν στη κλεψύδρα κρήνη, η οποία τρέχει ακόμα νερό.

Στα Ιθωμαία έλαβε μέρος και ο θρυλικός λυράρης της αρχαιότητας, Θάμυρις, ο οποίος θέλησε να συναγωνιστεί τις εννέα μούσες στο τραγούδι και αυτές από την αλαζονεία τους τον τύφλωσαν. Τότε φεύγοντας για την πατρίδα του την Θράκη και καθώς περνούσε τον ποταμό της περιοχής, πέταξε μέσα την λύρα του και έτσι το ποτάμι έλαβε το όνομα Βαλύρα. Στους νεότερους χρόνους κατά επέκταση, το όνομα αυτό δόθηκε στην κωμόπολη της Βαλύρας την οποία διασχίζει ο ποταμός. Τις πληροφορίες για τα Ιθωμαία μας τις δίνει ο περιηγητής Παυσανίας στον ''Μεσσηνιακά''. Μετά την καταστροφή της Αρχαίας Μεσσήνης από τον Αλάριχο, πέφτει και η αυλαία των Ιθωμαίων της αρχαιότητας.

Ο ιστορικός Πάμισος είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Μεσσηνίας και παρά τις πολλές επεμβάσεις στην κοίτη του και την γενικότερη κακοδιαχείριση, καταφέρνει ακόμα να αποτελεί πηγή ζωής και καταφύγιο για πολλά είδη της πανίδας. Ο Πάμισος πηγάζει από καρστικές πηγές που βρίσκονται στους δυτικούς πρόποδες των Βρωμοβρυσαίικων βουνών δίπλα από το μαρτυρικό χωριό του Αγίου Φλώρου. Στη βορεινή πλευρά του χω...ριού, υπάρχουν δύο μικρές λίμνες, τα «Μάτια», απ’ όπου ξεκινάει την πορεία του το ποτάμι που εκβάλλει μετά από 22 χιλιόμετρα στον Μεσσηνιακό κόλπο. Ο Πάμισος κινείται με νότια κατεύθυνση και λίγα χιλιόμετρα μετά τον Άγιο Φλώρο συναντάει το ρέμα Μαυροζούμενα που λανθασμένα θεωρούταν παλιότερα ο κύριος κορμός του ποταμού. Αμέσως μετά περνάει δίπλα από τον Άρι, όπου βρίσκεται και ένα μικρό φράγμα και συνεχίζει δυτικά του αεροδρομίου πριν καταλήξει στη θάλασσα στη θέση Μπούκα. Ο Πάμισος αναφέρεται ήδη από την αρχαιότητα ως πρωταγωνιστής στη γεωγραφία της πλούσιας Μεσσηνιακής πεδιάδας, την «Μακαρία» όπως την ονόμασε ο Στράβωνας. Ο Παυσανίας αναφέρει και σχετική λατρεία του ποτάμιου θεού Πάμισου ως θεού θεραπευτή που στα νερά του γιατρεύονταν τα παιδιά. Στις πηγές του ποταμού στον Άγιο Φλώρο βρισκόταν το αρχαίο ιερό του Ασκληπιού, όπου βρέθηκε αναθηματική στήλη που παρουσιάζει τον ποταμό με τη μορφή μαινόμενου ταύρου και την επιγραφή «ΑΣΚΛΑΠΙΟΔΩΡΟΣ ΠΑΜΙΣΩΙ». Η σύγχρονη κοίτη του ποταμού δεν έχει καμία σχέση με την ιστορική, καθώς στις αρχές της δεκαετίας του ‘70 κατασκευάστηκαν αναχώματα και τσιμεντένιες όχθες που τιθάσευσαν τον Πάμισο, ο οποίος πλέον σε πολλά σημεία του μοιάζει με ένα μεγάλο τεχνητό κανάλι. Τμήμα της παλαιάς κοίτης του ποταμού ξεκινά από τις πηγές και κινείται παράλληλα με τον Πάμισο σε μήκος 2,5 περίπου χιλιομέτρων μέχρι τις γέφυρες της Βαλύρας. Η υπεράντληση για την άρδευση της πεδιάδας μαζί με τα πολλά απόβλητα των ελαιοτριβείων έχουν συμβάλλει με τα χρόνια στην υποβάθμιση του ποταμού. Εντούτοις ο Πάμισος ακόμα κρατάει μέσα στα νερά και στη πυκνή παρόχθια βλάστηση μία πλούσια χλωρίδα και πανίδα.  *** Η παλαιά κοίτη βρίσκεται τουλάχιστον 2 μέτρα κάτω από την τσιμεντένια κοίτη.
Εκεί τα στάσιμα νερά δημιουργούν ένα αρρωστημένο περιβάλλον,
π.χ. ψάρια με σάπια συ...κώτια κλπ.
Το κατασκευαστικό λάθος ήταν ολέθριο.
Δεν μπορεί να ζωντανέψει η παλιά κοίτη αν δεν ξηλωθούν οι πλάκες της τσιμεντένιας κοίτης ώστε να μεγαλώσει το βάθος στην αρχική μορφή του Παμίσου.
Το θέμα θα διερευνηθεί πέραν των προσεγγιστικών υψομέτρων του google earth.

~**  Ιδρύθηκε νέα ομάδα με τίτλο:
«ΠΑΜΙΣΟΣ - ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΑ ΚΟΙΤΗ».
Σκοπός της ομάδας είναι να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να κάνουμε πράξη την αποκατάσταση της φύσης του Παμίσου απελευθερώνοντας το ποτάμι από τις τσιμεντένιες πλάκες που τοποθέτησαν αυθαίρετα την εποχή της δικτατορίας.

Μέλος της ομάδας μπορεί να γίνει όποιος επιθυμεί την αποφυλάκιση του Παμίσου από την τσιμεντένια κοίτη του, ώστε να επανέλθει το προαιώνιο μεγαλείο του Παμίσου.
...

Στόχος είναι μέσα από δημοσιεύσεις και σειρά εκδηλώσεων να διαμορφωθούν συγκεκριμένες ρεαλιστικές και τεκμηριωμένες προτάσεις προς τους αρμόδιους φορείς.
Είναι καιρός να πάρουμε πρωτοβουλίες και να μην στεκόμαστε μοιρολατρικά στα οικολογικά εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί στην περιοχή μας.
Ως γνωστόν ο Πάμισος από τον Άγιο Φλώρο ως τη συμβολή της Μαυροζούμενας έχει φυλακιστεί σε τσιμεντένια κοίτη από το 1969 σε μήκος περίπου 7 χιλιομέτρων.

 ***  «ΠΑΜΙΣΟΣ – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΑ ΚΟΙΤΗ»
Γιατί ιδρύσαμε την παραπάνω ομάδα??
Ας δούμε παρακάτω το ιστορικό του τσιμεντένιου ποταμιού και της καταστροφ...ής του οικοσυστήματος του Παμίσου.

1.ΠΑΜΙΣΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: TO TΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ ΠΟΤΑΜΙ
Διαπιστώσαμε ότι πολλοί συμπατριώτες μας έχουν άγνοια του γεγονότος ότι ο Πάμισος έχει τσιμεντένια κοίτη σε μήκος περίπου 7 χιλμ. από τον Άγιο Φλώρο μέχρι τη συνάντησή του με τη Μαυροζούμενα κοντά στο Πετρογιόφυρο.
Σαυτή την έκταση εκτεινόταν παλιά ο Βάλτος, η αυτόνομη περιοχή που ανήκε αποκλειστικά στη φύση και στους νόμους της.
2.ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ ΠΟΤΑΜΙ
Η οικολογική καταστροφή του Παμίσου οφείλεται στην κατασκευή της τσιμεντένιας κοίτης η οποία κατασκευάστηκε στη διάρκεια της δικτατορίας.
To μεγαλείο της προαιώνιας κοίτης του Παμίσου χάθηκε.
Δεν μπορούσε τότε κανείς να αντιληφθεί το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής που διεπράχθη. Επωφελούμενοι από την παντελή έλλειψη αντίδρασης οι τότε διοικούντες δικτάτορες έπραξαν συνειδητά ή ασυνείδητα το μεγάλο οικολογικό έγκλημα. Οι αγρότες και οι ψαράδες έμειναν με τον πόνο της ολικής οικολογικής καταστροφής.
3.Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΤΕ
Η οικολογική συνείδηση δεν υπήρχε ανέκαθεν. Αναπτύχθηκε όταν άρχισαν να συμβαίνουν οικολογικά εγκλήματα. Τότε ο όρος οικολογία ήταν άγνωστη λέξη.
4.ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΑΡΔΕΥΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ
Το αρδευτικό δίκτυο ήταν πολύτιμο έργο και ήταν αιώνιο αίτημα των κατοίκων.
Όμως χρησιμοποιήθηκε άτυπα ως πρόσχημα της καταστροφής της παλαιάς κοίτης του Παμίσου.
Όμως για την κατασκευή του αρδευτικού δικτύου ήταν αρκετή η διαμόρφωση που έγινε στο χώρο των αντλητικών συγκροτημάτων.
Η κατασκευή της τσιμεντένιας κοίτης δεν είχε καμμία σχέση με το έργο κατασκευής του αρδευτικού δικτύου το οποίο είναι έργο ανεκτίμητο.
Ηθικοί αυτουργοί οι τεχνοκράτες της εποχής, η αδυναμία αντίδρασης στη δικτατορία και όπως πάντα οι κερδοσκόποι που καραδοκούν για ευκαιρίες...
5. Η ΜΑΖΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Κατά τη διάρκεια από 1965 ως 1971 σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας 1.280.000 Έλληνες μετανάστευσαν στο εξωτερικό και μάλιστα με νομιμότατο τρόπο. (όχι σαν τους Σύριους)
Αν το αρδευτικό έργο είχε γίνει νωρίτερα ίσως πολλοί συμπατριώτες μας να μην είχαν φύγει μετανάστες.
Άξιο παρατήρησης είναι ότι με την ολοκλήρωση της κατασκευής της τσιμεντένιας κοίτης και του αρδευτικού δικτύου άρχισε και η εγκατάλειψη των καλλιεργειών στην περιοχή μας.
6. ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑ
Προγενέστερα για τον καθαρισμό της προαιώνιας κοίτης χρησιμοποιούνταν βουβάλια τα οποία καθοδηγούμενα στη ροή με τον όγκο τους έσπαζαν τα μούσκλια και καθάριζαν την κοίτη από τα ποταμίσια χορτάρια.
Επίσης χρησιμοποιήθηκαν και Τούρκοι αιχμάλωτοι των βαλκανικών πολέμων που είχαν εκτοπιστεί στου Μπάστα (Πλατύ). Απο τους αιχμαλώτους Τούρκους πολλοί πέθαναν από τις κακουχίες και την ελονοσία όπως μας είπαν κάτοικοι του Πλατέως και όσοι έζησαν έφυγαν με την ανταλλαγή. Δύο εξ αυτών παντρεύτηκαν γυναίκες από τα χωριά μας και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα.
Το 1932 χρησιμοποιείτο μηχανοκίνητη βάρκα δρεπανηφόρος για να καθαρίζει τα ποταμίσια χορτάρια.
7. ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΛΩΤΟ ΛΙΜΝΟΠΟΤΑΜΟ
AMEΣΗ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΚΟΙΤΗΣ
Αυτό με πρώτη ματιά φαίνεται να είναι ρομαντικό ρεαλιστικό και εύκολο!
Είναι όμως έτσι?
Τμήμα της παλαιάς κοίτης του Παμίσου υπάρχει χωρίς όμως να τρέχει νερό.
Το τμήμα αυτό της παλαιάς κοίτης ξεκκινά από το χώρο των πηγών με τα νούφαρα και εκτείνεται σε μήκος 2.5 χιλμ περίπου από τον Άγιο Φλώρο μέχρι τις γέφυρες της Βαλύρας.
Το τμήμα αυτό στο κατώτερο τμήμα του εξακολουθεί να ζεί και να φιλοξενεί ακόμα υποτυπώδη ζωή παρά την βαρειά αρρώστια της και να περιμένει τις νέες γενιές να την αναστήσουν.
Όταν πριν κάποια χρόνια έγιναν τα έργα της ανάπλασης των πηγών του Παμίσου, είχαμε προτείνει να τοποθετηθεί μια βάννα που να στέλνει λίγο νερό στην παλαιά κοίτη αλλά το αυτονόητο δεν εισακούστηκε.
Αυτή η δαπάνη τότε ήταν αμελητέα (μια βάνα και 10 μέτρα σωλήνωση)
Και βέβαια υπάρχουν και πιο ριζοσπαστικές προτάσεις αλλά δεν είναι του παροντος.
Όπως θα δούμε σε μελλοντικό άρθρο το έργο αυτό δεν είναι τόσο απλό!
Η παλαιά κοίτη βρίσκεται περίπου 3 μέτρα κάτω από τη νέα κοίτη κι έτσι δε θα μπορεί να συμβάλει στην τσιμεντένια κοίτη. Το σημείο συμβολής είναι τα γεφύρια προς Βαλύρα.
Όλες οι λύσεις οδηγούν στο ξήλωμα των τσιμεντένιων πλακων.
8. ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΟΡΓΗΣ
Μια ομάδα από αγρότες της περιοχής "Κεραμιδάκι' σχολίαζε το κατασκευαστικό έργο της τσιμεντένιας κοίτης.
Χαρακτηριστικό της οργής ήταν το εξής που είπε ο Βασίλης Καρμοίρης στο Φιλοποίμη και στους άλλους αγρότες:
-- Άν ήξεραν ότι θα τους κρέμαγαν τους Τοπογράφους στον Πλάτανο θάκαναν τέτοια λάθη??
Σημειωτέον ότι η παραπάνω έκφραση ήταν η ηπιώτερη που άκουγα τότε από τους αγρότες της περιοχής του Βάλτου....
9. Η ΥΨΟΜΕΤΡΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥ
ΩΣ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΑΥΡΟΖΟΥΜΕΝΑΣ
Απο την περιήγηση στο Google Earth έχουμε τις προσεγγίσεις του υψομέτρου του τσιμεντένιου πυθμένα από τον Άγιο Φλώρο ως τη Μαυροζούμενα.
Θα ακολουθήσει επίσημη καταμέτρηση με δορυφορικές συντεταγμένες.
10. ΑΠΟΞΗΡΑΝΣΗ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ
Η από χιλιάδες χρόνια διαδρομή του Παμίσου είχε ως αποτέλεσμα τον πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα.
Σε απόσταση 200 μέτρων από την κοίτη ανοίγαμε πηγαδάκι και βρίσκαμε νερό στα δύο μέτρα..
Τώρα με την τσιμεντένια κοίτη το νερό χάθηκε από τον υδροφόρο ορίζοντα.
11. ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΦΛΩΡΟΥ
Για την ιστορία της διαφθοράς στην περιοχή μας αναφέρουμε ότι πριν 28 χρόνια περίπου ««ολοκληρώθηκε»» το έργο της κατασκευής του βιολογικού καθαρισμού της Κοινότητας του Αγίου Φλώρο. Η δαπάνη του έργου ήταν μεγάλη για τα δεδομένα της εποχής. Το έργο ως γνωστόν λόγω ατασθαλιών δεν λειτούργησε. Υπάρχουν όμως οι εγκαταλειμμένες δεξαμενές ως μνημείο διαφθοράς για να μας υπενθυμίζουν των καθεστώτων της εποχής εκείνης. Δεν θα δυσκολευθείτε να τις εντοπίσετε και να τις «θαυμάσετε»!
12. Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΑ ΚΟΙΤΗ ΤΟΥ ΠΑΜΙΣΟΥ
ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΜΙΣΟ
Ο Πάμισος έχει τη θλιβερή ιδιότητα να ρέει σε τσιμεντένια κοίτη με τσιμεντένιες πλάκες σε μήκος περίπου 7 χιλμ. από τον Άγιο Φλώρο μέχρι τη συνάντησή του με τη Μαυροζούμενα κοντά στο Πετρογιόφυρο στο Πλατύ (Μπάστα)
Η τσιμεντένια κοίτη παρότι στραγγαλίζει κάθε ανάπτυξη ζωής στο σημερινό ποτάμι, παρ όλα αυτά υπάρχει μια ελάχιστη μικρογραφία της ενδοποτάμιας ζωής μέσα στο νερό.
Παράλληλα έχουν εξαφανιστεί τα διάφορα είδη πουλιών και ζώων που επιβίωναν στους παρόχθιους καλαμιώνες με τα βάτα.
Ίσως και η βίδρα ή ενυδρίδα ή χηνοπόταμο, να έχει πλέον εξαφανιστεί.
Αν περιηγηθείτε στο GOOGLE θα δείτε τη διαφορά βλάστησης μεταξύ της τσιμεντένιας και της υπόλοιπης κοίτης.
Αλλά υπάρχουν και χειρότερα:
σε ένα μεγάλο τμήμα της τσιμεντένιας κοίτης η παρόχθια βλάστηση έχει αποψιλωθεί από τα καρκινογόνα ψεκάσματα με τα γνωστά δηλητήρια ΡΑΟΥΝΤΑΠ κλπ
Υπάρχουν πολλές παρεμβάσεις που μπορούν να γίνουν και που έχουν κατά καιρούς προταθεί. Ενθυμούμαι την πρόταση του συμπατριώτη μας Λυκειάρχη κ. Σωτήρη Νταραχάνη όταν ήταν Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης Μεσσηνίας. Μας είχε προτείνει, στον Πολιτιστικό Σύλλογο Αρφαρών, να αποστείλει όλα τα σχολεία του νομού Μεσσηνίας να δενδροφυτεύσουν τις όχθες του Παμίσου με διαφόρων ειδών δένδρα οπωροφόρα και καλλωπιστικά και εξωτικά και με διάφορα είδη από βότανα και άνθη.
13. ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΝΕΡΑ –ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ
Τα ιαματικά νερά του Παμίσου τα οποία χάνονται και δεν αξιοποιούνται είναι ένα θέμα ιδιαίτερης μελέτης. Λεπτομέρειες αναφέρονται στο σημαντικό έργο του συμπατριώτη μας δάσκαλου Δημητρίου Θεοδωρακόπουλου «Η ιστορία του Αγίου Φλώρου Μεσσηνίας.
Μια πρόταση της συμπατριώτισσάς μας Κασσιανής Πετροπούλου- Λαγανά είναι η κατασκευή τεχνητής λίμνης με ιαματικό νερό.
14. ΚΗΦΗΣΟΣ ΚΑΙ ΠΑΜΙΣΟΣ
Αν ρίξετε μια ματιά στο website:www.bgs.gr θα δείτε μια περίληψη της
μελέτης για την ανάπλαση του Κηφησού που έχει συνταχθεί από ομάδα
εθελοντών, ώστε ο σημερινός άχαρος και βρόμικος Κηφισός να μετατραπεί
σε ένα Μητροπολιτικό πάρκο με ασύλληπτα ωφέλη.
Παρόμοια έργα δεν είναι ουτοπίες γιατί έχουν υλοποιηθεί σε πολλές μεγάλες
πόλεις της γης.
Και δεν υπονοούμε μόνο τον Πάμισο αλλά φανταζόμαστε πως
θα μπορούσε ίσως και ο Νέδοντας να είχε διαφορετική αντιμετώπιση.
15. ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΤΩΝ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΩΝ ΠΛΑΚΩΝ
Μπορεί να ξεκκινήσει πιλοτικά εκ περιτροπής και τμηματικά δηλαδή ανά δέκα πλάκες να αφαιρούνται π.χ. οι τρεις.
Ωστόσω αυτό απαιτεί υπεύθυνη μελέτη.
Η αφαίρεση των τσιμεντένιων πλακών τουλάχιστον ξεκινώντας από τα κατώτερα σημεία της τσιμεντόστρωσης είναι η προυπόθεση για την ανάπτυξη όλων των μορφών χλωρίδας και πανίδας η οποία θα δημιουργεί πλούτο εκμεταλλεύσιμο και προ πάντων θα επανέλθει στον Πάμισο τμήμα της παλαιάς φυσικής ομορφιάς.
Μετά την αφαίρεση των τσιμεντένιων πλακών θα αναδειχθούν οι επόμενες
αναγκαίες επεμβάσεις.
Όσοι πιστεύουν σε παρόμοιες προτάσεις άς ενώσουμε τις προσπάθειές μας. Για να απελευθερωθεί ο Πάμισος από την τσιμεντένια κοίτη.
Γιατί ο άνθρωπος είναι ικανός όχι μόνο για το χειρότερο αλλά και για το καλλίτερο καθότι:
«πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλλει!!
Αν χρησιμοποιήσουμε την ιδιότητα της «δεινότητας» (η οποία υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους ) για την αναγέννηση του Παμίσου, θα έχουμε επιτελέσει αναγέννηση στην ψυχοσύνθεσή μας και στις μεταξύ μας σχέσεις.
16. ΔΕΝΔΡΟΦΥΤΕΥΣΗ
Η οργανωμένη δενδροφύτευση τόσο στην παλαιά κοίτη μήκους 2.5 χλμ όσο και στην μέχρι στιγμής τσιμεντένια κοίτη των 7 χλμ είναι το πρώτο βήμα.
Με χαρά μαθαίνουμε ότι βρίσκεται στους στόχους πρωτοπορειακών πολιτιτιστικών φορέων του Πλατυ και της Βαλύρας.
17. Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΠΑΣΤΑ – ΠΛΑΤΥ
Το χωριό Πλατύ αρχικά δε βρισκόταν στη σημερινή θέση.
Η προηγούμενη θέση βρισκόταν στην περιοχή Παλιοβορός εκεί περίπου που τελειώνει ο σημερινός ιππόδρομος και ξεκινούσε από το Κεραμιδάκι.
Παλιοβορός στα Αρβανίτικα σημαίνει παλαιό νεκροταφείο.
Η ονομασία Κεραμιδάκι προήλθε λόγω των κεραμικών της περιοχής.
Είτε Σλάβοι, είτε Αρβανίτες, είτε αρχαίοι Έλληνες, οι κάτοικοι του Μπάστα εξ αιτίας κάποιας τρομερής πλημμύρας μετακινήθηκαν στην σημερινή θέση.
Μπάστα στα Αλβανικά σημαίνει μπαξές.
Η φύση διεκδίκησε από τους τότε κατοίκους αυτή την περιοχή και έκτοτε ως το 1969-1972 ο βάλτος ήταν αυτόνομη περιοχή της φύσης που οι άνθρωποι την διαχειρίζονταν σύμφωνα με τους νόμους της φύσης.
18. Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ
Αργά ή γρήγορα η φύση με την δύναμη που διαθέτει μας προειδοποιεί, όπως στις 9 Σεπτέμβρη 2016, με τις ασύμμετρες επιθέσεις της ότι θα επανακτήσει στον έλεγχό της την «αυτόνομη» περιοχή του Βάλτου η οποία προαιώνια της ανήκε και η οποία προσωρινά της αφαιρέθηκε βίαια με τα εκτρωματικά έργα της τσιμεντόστρωσης του Παμίσου το 1969-1972. (Και απ ότι φαίνεται υποθέτω ότι έγινε και τεχνικό λάθος με τα υψομετρικά της τσιμεντένιας κοίτης)
Στην ιστορία διαπιστώνουμε ότι οι διάφοροι –ισμοί που προσπάθησαν με τη φανερή ή την έμμεση ύπουλη βία να ελέγξουν και να φυλακίσουν τις ανθρώπινες επιθυμίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα απέτυχαν οικτρά.
Η «φύση» όπως και η «φύση του ανθρώπου» θα αναζητούν πάντα την αρμονία είτε με βίαια είτε με ειρηνικά μέσα.
Ας επιλέξουμε λοιπόν τα ειρηνικά!!
19. Ο ΒΑΛΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΡΑΜΙΔΑΚΙ ΠΡΙΝ ΤΟ 1972
Το Κεραμιδάκι ευρίσκεται στις ανατολικές παρυφές του Βάλτου.
1.500μ κάτω από τον Αγ. Κωνσταντίνο Αρφαρών, 1.500μ απο του Μπάστα στο δρόμο των ιπποδρομιών και 1000μ από την κοίτη του Παμίσου.
Εκεί είχαμε τα χτήματα με τις αγροικίες και πηγαίναμε κάθε καλοκαίρι.
Το χειμώνα ο Βάλτος, αυτή η αυτόνομη περιοχή της φύσης πλημμύριζε και με την υποχώρηση των νερών την Άνοιξη υπήρχε μια γονιμότατη έκταση χιλιάδων στρεμμάτων.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Εκατοντάδες αγρότες και τσοπάνηδες κυρίως απο του Μπάστα πηγαινοέρχονταν με τα γαιδουράκια και τα άλογα καθημερινά στον κάμπο.
Χιλιάδες στρέμματα με το καλαμπόκι να κυματίζει κι ανάμεσά τους τα νοστιμότατα ξελάγγουρα, καλλιέργειες με καρπούζι,, πεπόνι σαγρί και πεπόνι αργίτικο,ντομάτα για φαγητό και βιομηχανική για μπελντέ, καλλιέργειες εκατοντάδων στρεμμάτων φυστικιού, φασολάκι πράσινο και λόπι και άλλες ποικιλίες καλλιεργειών. Στις παρυφές εκατοντάδες στρέμματα κυρίως με σταφίδες και αρκετά αμπέλια και συκιές.
Πλήθος αγελάδες και κοπάδια με δεκάδες τσοπάνηδες και εκατοντάδες πρόβατα.
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΛΥΜΑΝΣΗ
Ψάρια και χέλια και μενίδες και οστρακοειδή νερόφιδα και χελώνες ποικιλίες βατράχων και μπακακίνες στον πεντακάθαρο τότε Πάμισο.
Και η βίδρα ή ενυδρίδα ή χηνοπόταμο ή κυνοπόταμο.
Πλήθος λαγοί, αλεπούδες, ασβοί, σκαντζόχειροι και ξερικές χελώνες, σαύρες και γαιδουρογουστέρες και σκυλιά ήμερα και άγρια παντού μέχρι και τσακάλια και ξαφνικά ανάμεσά τους εμφανίζονταν οι πανέμορφες νυφίτσες.
Φίδια κάθε ποικιλίας οχιές, αστρίτες, δεντρογαλιές, σαπίτες και ο φοβερός κοντοστέρης καθώς και πλήθος σκραπιοί ζούσαν αρμονικά μαζί μας.
Σπάνια καλοκαιρινά πουλιά: ντζιομάχια, ασπροκόλια, λιάρες ίσα με την τσίχλα, που πιάναμε με τα δόκανα, και αγριοκοκοράκια (τσαλαπετεινοί), ορτύκια, σιταρίθρες κορυδαλοί, γκιουλίνες και χιλιάδες σπινούρια.
Τα καλαμπόκια δεν ραντίζονταν κι έτσι πιάναμε τα πεντακάθαρα σκουλίκια-γαργάρια τα οποία χρησιμοποιούσαμε για δόλωμα στα δόκανα.
Ξαφνικά και συχνά βλέπαμε και τον ταχύτατο μενιδολόγο αυτό το σπάνιας ομορφιάς πουλί.
Κουκουβάγιες και γκιώνηδες και μπούφοι να κελαιδούν τη νύχτα και το μυστηριώδες γιδοβύζι που έπινε κρυφά τη νύχτα το γάλα από τις γίδες.
Σμήνη τρυγόνια και ο πανέμορφος συκολόγος και οι μελισουργοί.
Κάποια στιγμή είχε σταματήσει στο Κεραμιδάκι για ξεκούραση ένα σμήνος απο τεράστιους πελαργούς δίπλα μας. Ήταν το μόνο θλιβερό περιστατικό που δε μπορώ ακόμα να ξεχάσω. Τα μεγάλα πουλιά με το τεράστιο ράμφος μας θεώρησαν φίλους και κάθισαν δίπλα μας για να ξεκουραστούν και μας χαιρετούσαν με όμορφους ήχους και μεγαλοπρεπή χάρη. Όμως ντουφεκίστηκε ένας πελαργός... Άρχισαν να κρώζουν θλιβερά όλα και να πετούν γύρω από το νεκρό σύντοφό τους.. Και δεν έφευγαν για δυό μέρες πετούσαν πένθιμα.. Παγώσαμε όλοι για το ανοσιούργημά μας...
Κοπάδια με κοράκια σκέπαζαν τον ήλιο και μαζί με τις καρακάξες καθάριζαν τη φύση από όλα τα ψοφίμια.
Την ημέρα σειόταν ο τόπος με τις συναυλίες από τριών ειδών τζιτζίκια.
Τη νύχτα η αξέχαστη μελωδία από χιλιάδες βατράχια ακουγόταν σε απόσταση χιλιομέτρων από τον Πάμισο.
Κάπου κάπου ακούγαμε τις απεγνωσμένες φωνές από κάποιον μεγάλο βάτραχο που τον κατάπινε σιγά-σιγά κάποιο μεγάλο φίδι.
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΤΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ
Όλος αυτός ο παραπάνω οργανισμός-οικοσύστημα επιτελούσε απολύμανση της φύσης. Έντομα, σκουλίκια και επικίνδυνοι μικροοργανισμοί ήσαν τροφή των παραπάνω. Όταν εξέλειπε το οικοσύστημα άρχισαν να παρουσιάζονται οι φυτικές ασθένειες και τότα άρχισαν τα ραντίσματα με τα καρκινογόνα δηλητήρια..
Και νεράιδες εμφανίζονταν ξαφνικά και απροσδόκητα και τις έβλεπαν εκεί που κρυφά έκαναν μπάνιο στο ποτάμι ή ανάμεσα στις πυκνές φυλλωσιές του δάσους του καλαμποκιού, όσοι ήσαν ιδιαίτερα διερευνητικοί.
Και το χειμώνα να πλημυρίζει ο κάμπος και να έρχονται χιλιάδες αγριόπαπιες τζιγάκια και νεροπούλια διαφόρων ειδών, μπαλτσίκια και με το πολύ κρύο καλιμάνες. Και οι θεραπευτικές βδέλλες παντού χειμώνα καλοκαίρι.
Τo Kεραμιδάκι είναι τμήμα της περιοχής που ονομαζόταν Βάλτος. Γιατί το χειμώνα πλημμύριζε πριν γίνουν τα καταραμένα έργα που τοποθέτησαν τσιμεντένια κοίτη στον Πάμισο...Το έδαφος λόγω της πλημύρας γινόταν γόνιμο και η καλλιέργεια καλαμποκιού γινόταν χωρίς νερό και χωρίς λίπασμα...Τώρα δεν τολμώ να τα επισκεφθώ.. Τα άσχημα συναισθήματα βλέποντας την ερήμωση και την απαξίωση του κάμπου είναι σφοδρά!!
20. ΤΕΧΝΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΜΠ
Στη βιβλιοθήκη Καλαμάτας υπάρχει σχετική τεχνοοικονομική μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνίου του 1970 ασύλληπτης αξίας.
21. Η ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ
Οι περσινές πλημμύρες της 9ης Σεπτεμβρίου 2016 ήταν μια προειδοποίηση και μια μεγάλη ασύμμετρη επίθεση της φύσης για να επανακτήσει το Βάλτο της, το πανάρχαιο φέουδό της και με τις ανάλογες ασύμμετρες επιθέσεις της που αναμένονται στο μέλλον ίσως αρχίσουμε να σκεπτόμαστε αυτό που έγραψε ο ποιητής Κωνσταντίνος Μπούρας ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε αρμονικά με τη φύση!!
Απαραίτητη η υπομονή και η καθολική συνεργασία μήπως και ξαναβρεί κάποτε το μεγαλείο του αυτός ο χαμένος παράδεισος.
(συνεχίζεται επειδή έχουμε πολλά να πούμε)
17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017
ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥΝΤΖΟΣ

~  Επειδή η τσιμεντένια κοίτη έχει ευνουχίσει τις ικανότητες του Παμίσου.. Η ενδοποτάμια ζωή είναι υποτυπώδης αρρωστημένη και εξευτελιστική μπροστά στο παλαιό μεγαλείο!! Α.Χ.Γ
~ Ο βαλτός μας ήταν ένας υδροβιοτοπος που φιλοξενούσε πολλά πτηνά κυρίως μεταναστευτικα όπως λελεκια Γερανους αγριοκυκνους και πολλά είδη αγιοπαπιας αγριοχηνας και ερωδιων.. Τη περίοδο των βροχών που πλημμυρίζε.. Γέμιζε μεγάλοσωμα είδη Κυπρινων του Ιταλούς που λέμε στα μέρη μας.. Σπανίζει πλέων η βιδρα (ενυδρίδα) η κυνοποταμος (τοπική ονομασία). Δ.Μ.
~ Βασίλη καλημέρα! Αν δεν ενωθούν όλες οι προσπάθειες απ όπου κι αν προέρχονται δεν πρόκειται να γίνει τίποτα!!!! Νομίζω είναι καιρός κατάλληλος!!!! Α.Χ.Γ ....
~ Θα μπορέσουν άραγε οι επόμενες γενιές
να διώξουν τις καταραμένες από τους παππούδες τσιμεντένιες πλάκες
που φυλάκισαν τον Πάμισο???
Η φωτογραφία είναι πριν το 1970 όταν το ανάθεμα των έργων της δικτατορίας διέπραξε το οικολογικό έγκλημα στον Πάμισο....
Από τον Άγιο Φλώρο και σε μήκος 7 χιλιομέτρων το ποτάμι είναι βαρειά άρρωστο και φυλακισμένο ισόβια στην τσιμεντένια κοίτη της δικτατορίας......
Νομίζω πως ήρθε πλέον ο καιρός να πάρουμε με υπευθυνότητα πρωτοβουλίες.... Α.Χ.Γ .

***  ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ" ΤΟΥ ΦΡΟΙΝΤ
«Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία, έγραφε ο Φρόιντ το 1908 στο έργο του ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ότι στο μέλλον εκτός από την ψυχολογία του ονείρου τους γιατρούς θα τους απασχολήσει μια ψυχοπαθολογία του ονείρου»
Μελετώντας στην «ερμηνεία των ονείρων» του Φροιντ τις αναφορές του στα εφιαλτικά όνειρα έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

1--Αν βλέπουμε διάφορα εφιαλτικά όνειρα επαναλαμβανόμενα σε τακτά χρονικά διαστήματα, τότε π...ρέπει να προβούμε σε ιατρικές εξετάσεις έστω κι αν αισθανόμαστε υγιείς.
Αυτό σημαίνει ότι έχει αρχίσει κάποια βλάβη σε κάποιο ζωτικό όργανο του οργανισμού και έχουμε τις πρώτες προειδοποιήσεις μέσω των εφιαλτικών ονείρων, ενώ δεν έχουν παρουσιαστεί ακόμα σωματικά συμπτώματα αρρώστιας.
Αυτή η προειδοποίηση δεν αφορά τις σωματικές αλλά και τις ψυχικές ασθένειες που ενδέχεται να επέλθουν.

2--Αν τα εφιαλτικά όνειρα δεν επαναλαμβάνονται τότε είναι άνευ σημασίας και οφείλονται σε φυσικά αίτια όπως πχ αν έχουμε φάει ή έχουμε πιεί του σκασμού, αν κατά τη διάρκεια του ύπνου συμβεί ένας ξαφνικός κρότος, αν ανοίξει το χειμώνα το παράθυρο και μπει κρύο ξαφνικά κλπ
Επίσης κατά τη διάρκεια κρυολογήματος βουλώνει η μύτη, αναπνέουμε από το στόμα κι ως εκ τούτου ξηραίνεται ο λάρυγκας και ξυπνάμε με κάποιο εφιαλτικό ονειρο.(Αυτό μου το είχε πει πριν 50 χρόνια ο νουνός μου ο γιατρός Γρηγόρης Τσόλκας)
--Ας αναφέρουμε ότι ο Φρόιντ αναλύει αυτές αυτές τις παραπάνω κατηγορίες ονείρων αλλά τις προσπερνά ως εύκολες
και μελετά την βασική κατηγορία ονείρων που οφείλεται στις καταπιεσμένες επιθυμίες κυρίως ερωτικές του παρελθόντος μας, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.
Έχοντας μελετήσει αυτό το έργο του Φρόιντ εδώ και δεκαετίες, μελετώ τα όνειρα που βλέπω και με σιγουριά δεν έχω πάει ποτέ να κάνω ιατρικές εξετάσεις ούτε καν εξέταση αίματος.
ΥΓ1
Παρεπιμπτόντως ο Φρόιντ γράφει ότι μοναδικός τρόπος να γνωρίσουμε το ασυνείδητό μας, δηλαδή την προσωπικότητά μας, είναι η ερμηνεία των περίεργων κι ακατανόητων ονείρων που βλέπουμε.
ΥΓ2
Ο Αριστοτέλης στο «Περί Ενυπνίων» δίνει στο Φρόιντ τις κατευθυντήριες αρχές στην ερμηνεία των ονείρων!

*** Η ΠΡΩΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΡΦΑΡΑ
Υποδηλώνει όχι απλώς Αρβανίτικη προέλευση,
αλλά Γκέγκικη από τη βόρειο Αλβανία!!
(Ο Ιωαννίκιος ήταν ένας διεφθαρμένος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως τον οποίο καθαίρεσε ο Σουλτάνος επειδή δεν πλήρωνε το μπαξίσι προς το Σουλτάνο με το οποίο εξαγόρασε τη θέση του Πατριάρχη)

~  κ. Γιαννακούντζε, καλό είναι να συνεχίσετε αν μπορείτε , την ερευνα για την ονομασία γιατί μπορεί να δοθεί απάντηση για το όνομα και άλλων χωριών η τοποθεσιών του τόπου μας. Δ.Π.
`
***  ΤΟ ΧΩΡΙΟ  Του Δημ. Πετρόπουλου

Το χωριό μου βρίσκεται στα ριζά του βουνού και καρσί απέναντι ο κάμπος.
Είναι τρυγητής και ήρθε ο μπάρμπας μ΄’ από τ’ απέναντι χωριό να μας βοηθήσει κα...ι κουβάλησε μαζί τα πέντε ξαδέρφια μου και τη θειάμ.
Κοιμηθήκαμε. Το βράδυ ένας χουρχουλιός δεν μας άφηνε να κοιμηθούμε αλλά μόλις έσκασε η Αλετροπόδα σηκωθήκαμε ούλοι και χωρίς να ξετσιμπλιαστούμε κινήσαμε για τις δουλειές. Βάλαμε στην πηνιάτα μια ρέγγα με ελιές και στο βυκί κρασί και κινήσαμε.
Ούλοι πήγαν για τον τρύγο και μόνο εγώ με τον Κωστάκη και τη Φανή πήγαμε σιαπάνου κατά το διάσελο να μαζέψουμε μαραγκούλες. Τα μπρίσκαλα τα αφήναμε. Γεμίζαμε τις ποδιές μας και τις ρίχναμε στις πουργίτσες και μετά τις ρίχναμε στα πούργια που ήταν πάνου στο βασταγούρι δεμένα από τα κολιτσάκια με φορτσάτο και τριχιά. Είχαμε όμως αφήσει το βασταγούρι ξεϊγγλοτο και χωρίς καπιστράνα και μας τα αναποδογύρισε. Δεν πειράζει όμως, τα ξαναμαζέψαμε.
Αφού τελειώσαμε το μάζεμα τις πήγαμε στ 'αλώνι και τις απλώσαμε στα καλαμωτά και το βράδυ πρέπει να τις κάνουμε κωλοτούμπα να λιαστούν και από την 'αλλη μεργιά
Εκεί σταλώνι κάθεται ο παππούλης μας και κοιμάται πάνου στα κώτσαλα έχει βάλει κάτι λουμπούσια για προσκέφαλο και σκεπάζεται μ΄ενα μαύρο σάισμα.
Κάθε τόσο αμπολάει και κάτι δυνατές που αγριέυουν τα κοτόπουλα. Η βάβω, που φοράει την μπόλκα της ανάποδα και το φακιόλι της λίγο στραβά, λέει ότι από τα νιάτα του ήταν μεγάλος πορδαλάς. Δίπλα του έχει μια γκριτζάλα και ένα δεκριάνι για μικροδουλειές και να μαζεύει πότε το κοτσίρι γαι πότε τον ξερό βέλιουρα για τα ζα. ΄Οτι και να κάνει όμως γεμίζει τον τόπο με φλέσουρα και σαρίδια και η γιαγιά γεμίζει τον αέρα με βρισιές. Κάθε τόσο παίρνει τη σαρωματίνα και τα μαζεύει Η γιαγιά κάθεται σε έναν ντουράκο και ούλο γνέθει και έχει βάλει ένα μικρό μποτσίκι για σφοντύλι. Μερικές φορές αγκουσεύει, βγάζει τη μπόλκα ντώνει τα βρακοζώνια της, πετάει τα τσουράπια της και την παίρνει ο ύπνος με το κεφάλι γυρτό στον ώμο της και με το αστείο ροχαλητό της εμείς γελάμε. Όταν ξυπνήσει τσαγκλίζει τα μαλλιά της και μπαμπουλώνεται με το φακιόλι. Καμιά φορά μας λέει παραμύθια για νεράιδες για δράκους, για τα σμερδάκια που παραμονεύουν στις ποταμιές, μας λέει για τον χουρχουλιό που φέρνει φοβερά πράματα και εμείς τα ακούμε με φόβο αλλά και περιέργεια.
Την άλλη μέρα, έβαλε και έπλυνε τις φασκές και τα φωτίκια του μπέμπη που τον βάφτισαν Βασιλάκη, έφτιαξε ζυμάρι και έκανε τριφτάδια για το βραδινό.
Εγώ πήγα να μεριάσω ένα μικρό βαένι που πάνω του είχαν αφήσει μια καπιστράνα ,τα μιτάρια της γιαγιάς το χτένι και κάμποσα τρουμπούκια και από κάτω ήτανε μια μπρασκαφούτα μια οκά μεγάλη και την σκότωσα.
Μόλις δειλήνισε ήρθαν και οι άλλοι από τον τρύγο και μούπε η θειάμ΄να πάου να φέρω δυο μπλεζενιές από του κυρ Αντρέα να φάμε. Δεν έστειλε τη μεγάλη μου ξαδέρφη πούνε δεκαπέντε χρονώ γιατί λέει το πάει το γράμμα και φοβάται τον κυραντρέα πούνε και κομμάτι νόστιμος.
Δεν είχε όμως μπλεζενιές ο κυραντρέας και μούδωσε λίγα καστραπέτσια και λίγες ντομάτες που η μάνα μου τις έριξε στο γουρούνι γιατί ήτανε σάν μπόκαλα .΄Ετσι μαγέρεψε κάτι τσεκουρίτσες όψιμες που δεν κρατάνε όμως πείνα.
Η θειάμ έβαλε το λεβέτι και έπλενε τα σκουτιά και τις φασκιές του μπέμπη που τον είχε αφήσει στο μπεσίκι του και έβαλε τις φωνές στο Φώτη πούβγαλε το ζεμπερέκι και το κοπάναγε στον κορίτα που κόντευε να σπάσει.
Ξαφνικά βρώμισε ο τόπος. Ο Φώτης είχε σπάσει τον φόλο και ήτανε να φύγουμε από κει. Η θειά έβαλε να πλύνει τον τόπο με πρωτιό μη μολυνθεί κανένας και βγάλει κανα λουθουνάρι.
Μετά μας έστειλε πραδίπλα στο ποταμάκι να φέρουμε μερικά χειρόβολα σγουρτζέλια που αρέσουν στον παππού να τα μασουλάει Εγώ πήρα κάτι δόκανα που είχα μπάς και πιάσω τίποτε τζουμάκια Ο Αντρέας με ένα φλούπι στο χέρι έτρεχε ξυπόλυτος και ιδρωμένος και φοβάμαι ότι θα βγάλει λιθοπάτη. άσε που βήχει σαν χλαμπατσιάρης.
Εκεί στην αυλή ήταν το τσιγκέλι και το πήρε η θειά μου και πήγε για φραγκόσυκα κατά του Τόσκεσι δίπλα στο ποτάμι. Μας είπε να μην τα φάμε νηστικοί και στουμποκωλιάσουμε και μας τα βγάλουν με το ματικάπι.
Μέχρι να έρθει η ώρα για φαί, τα μεγάλα παιδιά πήγαμε να παίξουμε κλίτσικα, βασιλιά - ραβδά και αρμάδες. Στίσαμε το πίτσι , βάλαμε απάνου τον τόκο ,διαλέξαμε αρμάδες και παίξαμε.
Ο θείος Ηλίας, δανείστηκε τα χαράρια απο τον γείτονα και κουβάλησε το άχυρο που είχε μείνει στ’αλώνι από τον Αλωνάρη.
-Κουδουνάτη μέρα, δουλέψαμε νταλιάνικα είπε η θειά Χρυσούλα.
-Εγώ βλέπω το βράδυ να περάσει κανένας δρόλαπας και να μας τα πάρει ούλα από τα αλώνια , είπε η Ρουμπίνη.
-Σώπα καημένη και συ, δεν είδες που πήγε ο ήλιος ξαστεριά. ΄Ασε που φυσάει και καράγυαλης.
.
Κατά το βραδάκι έδιακε και ήρθε η τσιφιλιά της εκκλησιάς για να βγάλουμε μούστο να κάνουμε μουσταλευριά. Τον τσιμπιρδίκο της τσιφιλιάς πολύ τον χαζεύω όταν ανεβοκατεβαίνει.
Τον μούστο τον βάζουμε στο βαένι και το βουτσί που τα έχει φτιάξει ο παππούς μου με δόγες από κέδρο και μετά τα βουλώνουμε με ένα λουμπούσι από τις κούκλες

Ο Σεπτέμβρης και ο Μάης είναι μήνες που τα ζωντανά μας ζωηρεύουν. Όπως λέει η γιαγιά η γαιδουρίτσα μας ζητάει. Η γουρούνα μας γουβράει και η κατσίκα μας τελευταία μαρκαλιέται. ΄Ασε που οι κότες μας βατεύουνται κάθε μέρα. Μόνο η σκύλα μας δεν πηδιέται ακόμη αλλά που θα πάει θα πηδηχτεί και κείνη. Για την μεγάλη ξαδέρφη μου είπαμε . το πάει το γράμμα.
΄Αλλη μέρα θα σας πω περισσότερα για το χωριό και αν έχετε καμιά λέξη άγνωστη, να μου το πείτε.
Με αγάπη,
Ο Χωριάτης

*** ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
 
Ο γνωστός δεξιοτέχνης ντράμερ της Αθηναικής κομπανίας,
Οδυσσέας Νικολόπουλος,
εδώ τον απολαμβάνουμε στην «Αστροφεγγιά»
με τον απίστευτο και πάντα κορυφαίο Γιάννη Ντουνιά!!...
(κάθε Παρασκευή και Σάββατο)
Παράλληλα πρόεδρος της επιτροπής θεάτρου
Με άριστη γνώση της νομοθεσίας
Για τις αδειοδοτήσεις καταστημάτων!!

***  ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΟ ΑΡΦΑΡΑ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ
 Μια ομάδα ανταρτών από το 2ο τάγμα Ταυγέτου του Αρίστου Καμαρινού βρέθηκε ένα βράδυ του 1948 στο Αρφαρά για τροφοδοσία σε είδη πρώτης ανάγκης.
Στο καφενείο του μπαρμπα Ντίνου Παπανικολάου, το βράδυ οι αντάρτες τόριξαν στο γλέντι και στο χορό μέχρι αργά.
Ανάμεσα στους αντάρτες ήταν και μιά γοητευτική αντάρτισα που χόρευε όμορφα!
Το καφενείο ήταν στη θέση της σημερινής μοντέρνας καφετέριας ΙΑΝΘΟΣ.

...

Ο μπαρμπα Ντίνος δεν την άφησε την αντάρτισα να φύγει,
την ερωτεύτηκε και την παντρεύτηκε άμεσα!!
Αυτή παρέδωσε το όπλο της στους αντάρτες κι έμεινε στο Αρφαρά!!!
Αψηφώντας ο μπαρμπα Ντίνος τα παραδοσιακά οικογενειακά του δεδομένα!!
Το θέμα δεν τόχαμε συζητήσει με τον γυιό τους το συμμαθητή μου το Γιάννη!!
Το έμαθα πολύ αργότερα..
Ευγενέστατη και με αγαθή ψυχή η κυρά Αγαθή η γειτόνισά μου,
πάντα είχε έναν καλό λόγο κι ένα χαμόγελο για όλους
και πάντα είχε κάτι να μας φιλέψει!!!

~ Συγκινητική ιστορία με προσφιλή πρόσωπα.
Τον Γρηγόρη και την Ευγενία τους συναντούσα τακτικά στον Χολαργό στο σπίτι του θείου μου Αρίστου.
~ Γιάννη πάντα περνούσαμε από το Γρηγόρη και την Ευγενία που μας υποδέχονταν εγκάρδια και με χαμόγελο!! Και πηγαίναμε απέναντι στο θείο και ακούγαμε με δέος απίστευτες ιστορίες... Συναντούσα βέβαια εκεί και το Μήτσο!!
~ Ναι Αποστόλη! Υπέροχες ιστορίες που, δυστυχώς, δεν ξανάρχονται.
~ Όντως, μια απ'τις ελάχιστες γλυκομιλητες γυναίκες που γνώρισα στη ζωή μου σαν παιδί.
~ Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αφήγηση του θείου μου Αρίστου Καμαρινού για τη συνεργασία που υπήρχε την εποχή του εμφυλίου, δεξιών οικογενειών που κερδοσκοπούσαν στη μυστική συνεργασία-τροφοδοσία με τους αντάρτες του, αλλά και στελέχη Χιτών που πουλούσαν μυστικά σφαίρες στους αντάρτες. Θ α αναφερθούμε προσεχώς για τα γεγονότα αυτά με τις τραγικές επιπτώσεις... Αυτό να στο ηχογραφήσω για να μην υπάρχουν αμφιβολίες μου έλεγε.....
~  Στη στρατιωτική σύσκεψη για τη δημιουργία της ΕΟΚΑ το 1955 ο στρατάρχης και πρωθυπουργός Παπάγος πρόβαλε το αρνητικό επιχείρημα ότι η Κύπρος είναι νησί και είναι δύσκολος ο στρατιωτικός ανεφοδιασμός.
--Τότε ο Γρίβας αντιπρότεινε το επιχείρημα:
ότι και η Πελοπόννησος ήταν νησί αποκλεισμένο, αλλά είδατε τι πάθαμε από το αντάρτικο της Πελοποννήσου στον εμφύλιο, παρότι οι αντάρτες δεν ανεφοδιάστηκαν ποτέ.
Ο Γρίβας ως αρχηγός των Χιτών τα γνώριζε καλά από πρώτο χέρι..
Το επιχείρημα ήταν καταλυτικό,
κάμφθησαν οι επιφυλάξεις της στρατιωτικής ηγεσίας
και δημιουργήθηκε η ΕΟΚΑ
προς μεγάλη οργή της Φρειδερίκης..
Λίγο μετά ο πρωθυπουργός στρατάρχης Παπάγος, αρχιστράτηγος του 1940, δηλητηριάστηκε, πέθανε από άγνωστη αιτία αιφνιδιαστικά...
Ούτε καν σεβάστηκαν οι σύμμαχοι Άγγλοι τη δράση του στον εμφύλιο... (Από αφήγηση του Αρίστου Καμαρινού)


~** Θάνατος Παπάγου - Κ. Καραμανλής

Την 4 Οκτώβρη 1955 ο Παπάγος πέθανε. Για τις συνθήκες του θανάτου του γράφτηκαν πολλά. Διατυπώθηκαν στον Τύπο και υποθέσεις, ότι ίσως να δολοφονήθηκε από τους Εγγλέζους, λόγω διαφωνιών του ως προς την πολιτική της Μ. Βρετανίας στο Κυπριακό. Ο Παπάγος είχε ταχθεί υπέρ της προσφυγής στον ΟΗΕ για την Κύπρο, την οποία πραγματοποίησε, γεγονός που έβρισκε αντίθετη τη Μ. Βρετανία. Ωστόσο, συγκεκριμένα στοιχεία δεν είδαν το φως της δημοσιότητας...

Η κυβέρνηση παραιτήθηκε και ανατέθηκε από το Παλάτι στον Κ. Καραμανλή να σχηματίσει νέα. Λίγες μέρες αργότερα ο Καραμανλής ίδρυσε την ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ενωση). Στις 19 Φλεβάρη του 1956 έγιναν βουλευτικές εκλογές, στις οποίες πρώτευσε η ΕΡΕ, αν και ήρθε δεύτερη με ποσοστό 47,38%. Χάρη στο καλπονοθευτικό σύστημα, το λεγόμενο «τριφασικό», εξέλεξε 165 βουλευτές! Πρώτη δύναμη είχε αναδειχτεί η «Δημοκρατική Ενωση», που ήταν εκλογική συνεργασία του «κεντρώου» χώρου με την ΕΔΑ, με ποσοστό 48,15% και εξέλεξε 132 βουλευτές...

Η διακυβέρνηση της ΕΡΕ διάρκεσε μέχρι τον Ιούνη 1963, οπότε ο Κ. Καραμανλής, μετά από σύγκρουση που είχε με το Παλάτι, αναχώρησε για το εξωτερικό. Σχηματίστηκε μεταβατική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Π. Πιπινέλη και αργότερα υπηρεσιακή, που διενέργησε τις εκλογές της 3 Νοέμβρη 1963, με πρωθυπουργό τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου Στ. Μαυρομιχάλη.

Ο Καραμανλής ευνοήθηκε από το Παλάτι (και τις ΗΠΑ) και ανέλαβε αρχηγός του «Ελληνικού Συναγερμού», αντί των Στ. Στεφανόπουλου και Π. Κανελλόπουλου, που θεωρούνταν επικρατέστεροι (ο Στεφανόπουλος είχε γίνει και αναπληρωτής του πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια της αρρώστιας του Παπάγου). Οι πάντες αιφνιδιάστηκαν από την επιλογή, από το γεγονός ότι ο Στεφανόπουλος κυριολεκτικά «αδειάστηκε» από το Παλάτι.
Ως προς αυτό έγραψε η τότε βασίλισσα Φρειδερίκη στον Αμερικανό στρατηγό Μάρσαλ: «Κανείς δεν ήξερε, ούτε καν ο σύζυγός μου, από τι πράγματι έπασχε (ο Παπάγος). Βαδίζαμε προς πλήρες χάος. Κι έπειτα ο Παπάγος πέθανε. Μέσα σε μερικές ώρες ο σύζυγός μου διόρισε Πρωθυπουργό της Ελλάδος έναν νέον άνδρα, αυτοδημιούργητον, από τη Μακεδονία. Η χώρα αισθάνθηκε σαν να είχε πιει σαμπάνια» (Σόλωνα Γρηγοριάδη, «ΤΑ ΦΟΒΕΡΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ - Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ», σελ. 203-204, εκδόσεις «ΦΥΤΡΑΚΗΣ»).
Ωστόσο, ο Καραμανλής συγκρούστηκε με το Παλάτι, ιδιαίτερα με τη Φρειδερίκη, από τους πρώτους μήνες της πρωθυπουργίας του. Αφορμή υπήρξε η αντίρρησή του να γίνει επίσκεψη των βασιλιάδων στο Λονδίνο (τελικά πραγματοποιήθηκε και υπήρξε η γνωστή αντιπαράθεση Φρειδερίκης - Μπέττυς Αμπατιέλου για το θέμα της απελευθέρωσης των Ελλήνων πολιτικών κρατουμένων ), καθώς και η διαφωνία του Καραμανλή για το ύψος των βασιλικών δαπανών.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είχε παραιτηθεί και το 1958, μετά την «αποστασία» 15 βουλευτών της ΕΡΕ, μεταξύ των οποίων ήτανε και οι υπουργοί της Π. Παπαληγούρας και Γ. Ράλλης. Την κίνηση αυτή ο Καραμανλής την είχε χαρακτηρίσει συνωμοσία. Να σημειωθεί ακόμη, ότι το ίδιο διάστημα γίνονταν επαφές Ανακτόρων - Σοφ. Βενιζέλου - Π. Κανελλόπουλου με στόχο την απομάκρυνση του Καραμανλή από την ηγεσία της ΕΡΕ και το σχηματισμό κυβέρνησης ΕΡΕ - «Φιλελευθέρων», υπό τον Π. Κανελλόπουλο.
Στην πραγματικότητα η ουσία της σύγκρουσης μεταξύ κυβέρνησης της ΕΡΕ και Ανακτόρων ήταν βαθύτερη και πολύπλοκη. Το Παλάτι - για ευνόητους λόγους - αντιδρούσε στην ενίσχυση των αστικών θεσμών εξουσίας, που θα εκφράζονταν με τις συνταγματικές αλλαγές που σχεδίαζε ο Καραμανλής, ενώ υπήρχαν διαφωνίες και ως προς την τακτική στο Κυπριακό και ως προς την προπαγάνδα κατά των σοσιαλιστικών χωρών, την οποία ο Καραμανλής ήθελε να είναι πιο ήπια. Ηρθε κι η δολοφονία στη Θεσσαλονίκη του Γρ. Λαμπράκη, που στο σχεδιασμό της τα Ανάκτορα ήτανε χωμένα μέχρι το λαιμό, και τα πράγματα στις σχέσεις Καραμανλή - Ανακτόρων έφθασαν στα άκρα. Είκοσι μέρες μετά τη δολοφονία ο Καραμανλής έφυγε αιφνιδιαστικά για την Ελβετία. Επέστρεψε, για να ηγηθεί της προεκλογικής εκστρατείας της ΕΡΕ, νικήθηκε και αναχώρησε για το Παρίσι, από όπου επανήλθε το 1974.
~  Ο Κορυζής συμφωνούσε με τον Τσολάκογλου στην συνθήκη ειρήνης με τους Γερμανούς.
Οι άγγλοι όμως και το παλάτι ήθελαν περαιτέρω αιματοχυσία του Ελληνικού στρατού για να προλάβουν να απαγγιστρωθούν τα ευρισκόμενα στην Ελλάδα αγγλικά στρατεύματα..
~
*** Η ιστορία της σημερινής κρίσης έρχεται από μεγάλο δρόμο...ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΦΡΙΚΗΣ-ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗΣ
--ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ
--Η Φρειδερίκη-φρίκη απάντησε στη βασίλισσα της Αγγλίας 23 μέρες αργότερα με τη δολοφονία του Βουλευτή της αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, ενώ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απέφυγε τη δολοφονία του από τη βασίλισσα διαφεύγοντας στο Παρίσσι...
--Ο μεγαλοεκδότης κλπ Χρήστος Λαμπράκης, πριν πεθάνει, κατηγόρησε το Σαρτζ...ετάκη ότι συγκάλυψε τη Φρειδερίκη ως δολοφόνο του Λαμπράκη..
(ιστορίες από το προτεκτοράτο μας...)
Γεράσιμος Τσιγάντες, γραμματέας Ανακτόρων: «Η οργή της (Φρειδερίκης) για τις διαδηλώσεις στο Λονδίνο, ήταν μεγάλη. Για τον Λαμπράκη αναφώνησε “δεν θα με απαλλάξει κανείς από αυτόν τον άνθρωπο;”»

Λονδίνο, περιοχή Mayfair, οδός Brook. Ξενοδοχείο Claridge’s, ξημερώματα 22ας Απριλίου 1963

Οι βαριές, σκούρες μεταξωτές κουρτίνες της σουίτας «Prince Alexander» του πολυτελούς ξενοδοχείου στην καρδιά του Λονδίνου έκαναν στην άκρη. Η βασίλισσα της Ελλάδας κοίταξε τον άδειο δρόμο, παρατήρησε την ασάλευτη φιγούρα που στεκόταν στο πεζοδρόμιο κάτω από το ψιλόβροχο, και τις έκλεισε πάλι πολύ γρήγορα. «Μα τι θέλει αυτή η καταραμένη και στέκεται στην άκρη του δρόμου, απέναντί μας; Μου χαλάει τη διάθεση. Θα διαμαρτυρηθώ στη διεύθυνση του ξενοδοχείου να την απομακρύνουν. Δεν θέλω να τη βλέπω τη βρομιάρα. Δεν καταλαβαίνει ότι η Βασίλισσα της Ελλάδος δεν θα ενδώσει; Το ακούς, Ειρήνη;».

Η πριγκίπισσα Ειρήνη, που εκείνη τη στιγμή καταβρόχθιζε ένα κομμάτι ψωμί με λίγο χαβιάρι που είχε περισσέψει από το βράδυ, απάντησε: «Μάλιστα, μητέρα, έτσι θα πρέπει να κάνετε πρωί – πρωί κιόλας. Θα πρέπει να τους βάλετε στη θέση τους». Η Φρειδερίκη έριξε άλλη μια κλεφτή ματιά από το παράθυρο και στη συνέχεια ενημέρωσε την κόρη της ότι θα αναπαυθεί. «Το πρωί μη με ενοχλήσετε εσύ και ο αδερφός σου. Θα σηκωθώ μόνη και θα πάμε να ψωνίσουμε όλοι μαζί». Η Ειρήνη αρκέστηκε σε ένα «Μάλιστα, μητέρα, όπως επιθυμείτε. Καλή σας νύχτα» και πήγε στο σαλόνι της σουίτας να δει τηλεόραση.

Η σύζυγος του βασιλέα των Ελλήνων εκείνο το βράδυ είχε έναν ανήσυχο ύπνο. Έβλεπε στο όνειρό της την ασάλευτη φιγούρα έξω από το παράθυρό της να ψηλώνει και να ψηλώνει μέχρι που έφτασε στο παράθυρο έξω από το δωμάτιο και άρχισε να την ταρακουνά. Πετάχτηκε ιδρωμένη από τα σκεπάσματα του κινγκ σάιζ κρεβατιού της, ανακάθισε, άναψε το φως και ζήτησε από τον μπάτλερ που προσέφερε το ξενοδοχείο σε 24ωρη βάση ένα ποτήρι νερό.

«Πρέπει να σκεφτώ κάτι όμορφο για να κοιμηθώ» σκέφτηκε και άφησε τον νου της να ταξιδέψει. Μπορεί να βρισκόταν στο Λονδίνο δίχως τον βασιλέα Παύλο, για να παραστεί στους γάμους της πριγκίπισσας Αλεξάνδρας του Κεντ με τον Άγκους Ότζιβλι, αλλά από την ώρα που πάτησε στην αγγλική πρωτεύουσα δεν την είχαν αφήσει σε χλωρό κλαρί.

Έλληνες και Κύπριοι φοιτητές, μαζί με εκείνη τη γυναικεία φιγούρα, την ακολουθούσαν παντού. Ζητούσαν περισσότερες ελευθερίες για την Ελλάδα. Ζητούσαν άμεση απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων. Κρατούσαν πλακάτ και τη γιουχάιζαν σε κάθε της βήμα. Ποια; Τη βασίλισσα της Ελλάδας που ο θυρεός του στέμματος της δυναστείας του συζύγου της έγραφε: «Ισχύς μου η αγάπη του λαού».

Η Φρειδερίκη έκλεισε τα μάτια και χαμογέλασε. Σκέφτηκε τον Μάρτιο του 1962. Τότε που η κυβέρνηση της ΕΡΕ ύστερα από απαίτηση της ίδιας, ψήφισε τον νόμο «περί συστάσεως προικός για την πριγκίπισσα Σοφία». Τι κι αν το Δημόσιο επιβαρύνθηκε κατά 300.000 δολάρια; Δεν την ένοιαζε. Ήταν η βασίλισσα, το δισέγγονο του Κάιζερ. Η Φρειδερίκη άρχισε να ηρεμεί με τόσο ωραίες σκέψεις. Λίγο πριν κοιμηθεί, σκέφτηκε τον γάμο της κόρης της με τον Χουάν Κάρλος. Τι κι αν οι δαπάνες υπολογίστηκε ότι ξεπέρασαν τα 3.000.000 δολάρια; Εκείνη τα πλήρωσε; Όχι, επιβάρυναν τον κρατικό προϋπολογισμό.

Μα τι υπέροχα που ήταν στον γάμο! Τριάντα δύο εν ενεργεία βασιλείς και 109 πρίγκιπες από ολόκληρο τον κόσμο. Τρεις χιλιάδες Ισπανοί αριστοκράτες, και εκείνη η χρυσή άμαξα με τα λευκά άλογα! Πόσο τέλεια ήταν όλα! Και οι δυο εκκλησίες; Με 80.000 τριαντάφυλλα και γαρίφαλα στολίστηκαν. Και όλα δίχως να βγει δραχμή από τα ταμεία της οικογένειας. Οργανώσεις, ιδρύματα, οργανισμοί, τράπεζες, σχολεία, γηροκομεία, νοσοκομεία, όλοι υποχρεώθηκαν να στείλουν χρήματα και δώρα. Τι υπέροχες εποχές!

Λίγο πριν παραδοθεί στον Μορφέα, σκέφτηκε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. «Τι καλός άνδρας! Και πέρασε και νόμο στη Βουλή που μας αύξησε τη βασιλική χορηγία από 384.000 δολάρια σε 567.700. Πόσο τέλειος! Μόλις επιστρέψω θα πάω στη Μονή Αστερίου να ξεκουραστώ» ήταν οι τελευταίες τις σκέψεις εκείνο το βράδυ και σχεδόν αμέσως από το σαλόνι της σουίτας η Ειρήνη άκουσε το ροχαλητό της μητέρας της.

Την επόμενη μέρα το πρωί η πριγκίπισσα Ειρήνη παράκουσε τις εντολές της βασίλισσας και την ξύπνησε άρον – άρον: «Μητέρα, αυτό που θα δείτε, είναι εξωφρενικό. Και το εξωφρενικότερον είναι πως συμβαίνει στην Αγγλία» είπε και τράβηξε τις κουρτίνες. Η Φρειδερίκη αγριεμένη που την παράκουσαν, ήταν έτοιμη να επιπλήξει την κόρη της, αλλά δεν το έκανε. Σηκώθηκε και κατευθύνθηκε στο παράθυρο. Κόντεψε να πάθει αποπληξία. Η ασάλευτη γυναικεία φιγούρα είχε πλαισιωθεί από δεκάδες ανθρώπους που όλοι τους φώναζαν συνθήματα και κοίταζαν προς το παράθυρο. Έκλεισε με μανία τις κουρτίνες, πήγε στο τηλέφωνο, σχημάτισε το νούμερο της ρεσεψιόν και ζήτησε να μιλήσει με τον διευθυντή. Σε λίγα δευτερόλεπτα ο διευθυντής του Claridge’s απαντούσε στο τηλέφωνο.

«Γνωρίζετε ότι είμαι τακτική πελάτισσα του ξενοδοχείου σας. Γνωρίζετε βεβαίως ότι είμαι η Βασίλισσα της Ελλάδος. Απαιτώ αμέσως να εκκενωθεί ο δρόμος. Με απειλούν, δεν τον βλέπετε;» ρώτησε με φωνή που έτρεμε από τον συγκρατημένο θυμό που έβραζε μέσα της. Ο φλεγματικός Άγγλος με ήρεμη φωνή τής απάντησε και το ακουστικό κόντεψε να της πέσει από το χέρι: «Λυπούμαι, Μεγαλειοτάτη, δεν μπορώ να τους απομακρύνω. Δεν είναι δικαιοδοσία μου. Και βρίσκονται στο πεζοδρόμιο χωρίς να κλείνουν την κυκλοφορία. Λυπούμαι, βρισκόσαστε στο Λονδίνο».

Η Φρειδερίκη βρισκόταν στο Λονδίνο και όχι στην Αθήνα, όπου ένα βλέμμα της θα μπορούσε να κινητοποιήσει μέχρι και τον στρατό για τους ταραξίες. Σηκώθηκε και ξανακοίταξε από το παράθυρο. Τότε διάβασε το πλακάτ που βαστούσε η ασάλευτη γυναικεία φιγούρα: «Βασίλισσα Φρειδερίκη απελευθέρωσε τον σύζυγο μου»…

Ήταν η Αγγλίδα δασκάλα Μπέτυ Αμπατιέλου – Μπάρτλετ. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου ήταν απεσταλμένη της «Daily Worker» στην Ελλάδα. Εκεί γνώρισε, ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον ναυτεργάτη Αντώνη Αμπατιέλο, ήρωα της αντίστασης και με πολλές εύφημες μνείες από το ΣΜΑ (Στρατηγείο Μέσης Ανατολής). Ο Αμπατιέλος σάπιζε και βασανιζόταν 16 ολόκληρα χρόνια στις φυλακές, επειδή ήταν κομμουνιστής και επειδή πολέμησε τον ναζισμό. Η Αμπατιέλου ζητούσε να μπει ένα τέλος σε όλο αυτό.

Η Φρειδερίκη ύστερα από λίγη ώρα, συνοδευόμενη από τους σωματοφύλακές της και την κόρη της Ειρήνη, βγήκε από την κεντρική πόρτα του ξενοδοχείου για να πάει για ψώνια στο Λονδίνο.

Δεν πρόλαβε να στρίψει στη γωνία και οι όλο και περισσότεροι φοιτητές, μαζί με την Αμπατιέλου, την πρόλαβαν. Η βασίλισσα της Ελλάδας βίωνε ένα μαρτύριο. Οι διαδηλωτές φώναζαν να σταματήσουν οι φυλακίσεις των πολιτικών κρατουμένων και πλησίαζαν επικίνδυνα. Χωρίς να σέβονται ούτε καν το πρωτόκολλο, πλησίασαν σε απόσταση αναπνοής τη σεπτή βασίλισσα.

Οι σωματοφύλακές της, ανήμποροι να αντιδράσουν μπροστά σε αυτήν τη θύελλα, απωθήθηκαν και, μέσα στην αναμπουμπούλα, τις φωνές και τα σπρωξίματα, Φρειδερίκη και Αμπατιέλου ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο. Η Φρειδερίκη είχε χάσει το χρώμα της και έκανε να γυρίσει την πλάτη και να τρέξει. Η Αμπατιέλου την έπιασε γερά από τους ώμους. Κάποια διαδηλώτρια έριξε στα βασιλικά οπίσθια μια μεγαλοπρεπή κλοτσιά, ενώ πολλοί φοιτητές άρχισαν να γιουχάρουν τη «Γερμανίδα μαντάμ Νου», όπως αποκαλούσαν τη Φρειδερίκη. Κάποιοι δεν δίστασαν και να τη φτύσουν.

Κανείς δεν γνωρίζει εάν η Αμπατιέλου χαστούκισε τη βασίλισσα, όπως γράφτηκε και έκανε τους Έλληνες πίσω στη χώρα να γελούν και να ψιθυρίζουν «ν’ αγιάσει το χέρι της». Αυτό που γνωρίζουν όλοι, είναι πως νωρίτερα η Αμπατιέλου είχε ζητήσει συνάντηση μέσα στο ξενοδοχείο με τη βασίλισσα για να της εκθέσει το πρόβλημα. Η Φρειδερίκη, που δεν μπορούσε να χωνέψει ότι εκτός του αστυνομοκρατούμενου ελληνικού κράτους δεν είχε καμία δικαιοδοσία, απάντησε ιταμά και απαξιωτικά με την υπηρεσία της ότι αρνείται να τη δεχτεί. Το ίδιο απάντησε και ο «αυλάρχης» Δημήτριος Λεβίδης που συνόδευε τη βασίλισσα.

Η Φρειδερίκη άρχισε να τρέχει σε έξαλλη κατάσταση στους δρόμους του Λονδίνου. Οι διαδηλωτές από πίσω της να τη γιουχάρουν. Την ακολουθούσαν με τα πλακάτ τους και της φώναζαν λέξεις που ποτέ δεν είχαν ακουστεί στην αυλή της Ηρώδου του Αττικού, όπου έμενε τότε. Οι Λονδρέζοι είχαν σταματήσει στα πεζοδρόμια και χάζευαν και γελούσαν με ό,τι έβλεπαν.

Κάθιδρη η βασίλισσα έστριψε σε ένα στενό για να ξεφύγει, αλλά η κατάρα του Λονδίνου δεν την άφηνε σε ησυχία. Ήταν αδιέξοδο. Το πλήθος σε λίγα δευτερόλεπτα θα έστριβε και εκείνο και θα την εγκλώβιζε. Πανικόβλητη άρχισε να πατάει όλα τα κουδούνια της πρώτης πολυκατοικίας που βρήκε: «Ανοίξτε μου, σας παρακαλώ, είμαι η βασίλισσα της Ελλάδας, με κυνηγούν». Τελικά κάποιος ένοικος δέησε να της ανοίξει την πόρτα και η κραταιά γυναίκα της χώρας σωριάστηκε στην καρέκλα του έκπληκτου ανθρώπου μέχρι να εμφανιστεί η αστυνομία και να τη διαβεβαιώσει ότι οι διαδηλωτές είχαν διαλυθεί.

Όταν η Φρειδερίκη επέστρεψε αργά το απόγευμα στο ξενοδοχείο της και μπήκε από την πόρτα υπηρεσίας, άνοιξε πάλι με χέρια που έτρεμαν τις κουρτίνες και με προσοχή κοίταξε έξω. Η γυναικεία φιγούρα, ασάλευτη, βρισκόταν εκεί απέναντι και κοίταζε το παράθυρό της με σκληρό βλέμμα.

Επόμενη μέρα

Το βράδυ η Φρειδερίκη δεν κοιμήθηκε καθόλου. Είχε εφιάλτες όπως όταν είχε πάει με τη Σοφία στο Παρίσι και στο Λονδίνο για ψώνια και εκείνος ο αλήτης ο δημοσιογράφος μέτρησε μια – μια τις βασιλικές βαλίτσες κατά την επιστροφή και διαπίστωσε ότι ήταν 120. Όλες γεμάτες ψώνια με τα λεφτά του πεινασμένου ελληνικού λαού.

Η μέρα ξημέρωσε με τη σεπτή βασίλισσα κακοδιάθετη, αλλά τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμη. Προς στιγμή χαμογέλασε όταν κοίταξε από το παράθυρο και η άθλια εκείνη φιγούρα είχε εξαφανιστεί. «Καιρός ήταν να μας αφήσει ήσυχες» σκέφτηκε. Την ίδια ώρα όμως η Αμπατίελου βρισκόταν στον πύργο του Ουίνδσωρ και ζητούσε να επιδώσει προσωπική επιστολή προς τη βασίλισσα της Μ. Βρετανίας.

Η βασίλισσα Ελισάβετ, αν και γνώριζε λεπτομερώς τα γεγονότα της προηγούμενης μέρας και είχε πληροφορηθεί την άρνηση της Φρειδερίκης να δεχτεί ένα αντίστοιχο υπόμνημα και συνάντηση, εντούτοις δέχτηκε την επιστολή της Αμπατιέλου: «Σας ικετεύω εν ονόματι της ανθρωπότητας, όπως επέμβετε στη βασίλισσα της Ελλάδας, ο λόγος της οποίας θα ήτο αμέσως επαρκής, διά την άμεσον απόλυσιν του συζύγου μου, ο οποίος είχε αφιερώσει εαυτόν κατά τον πόλεμον εις την συμμαχικήν υπόθεση» έγραφε η επιστολή.

Η Φρειδερίκη είχε πάρει από τη βασίλισσα της Αγγλίας ένα μάθημα δημοκρατικής συμπεριφοράς, ένα ηχηρό χαστούκι που θα της έκαιγε το μάγουλο για πολύ καιρό.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, την ίδια ημέρα η «Sunday Express» με πρωτοσέλιδο άρθρο του δημοσιογράφου Douglas Clark, υπενθύμιζε τις «φιλοναζιστικές συμπάθειες» της Φρειδερίκης πριν από τον πόλεμο, όταν ήταν μέλος της «Χιτλερικής Οργάνωσης Νεανίδων», και κατέληγε: «Είναι πασίγνωστο ότι η ισχυρογνώμων σύζυγος του Βασιλέα των Ελλήνων, Παύλου, είναι εκείνη που φοράει τα παντελόνια». Ενώ η «Evening Star» για το επεισόδιο ανέφερε: «Η Βρετανία τάσσεται υπέρ της ελευθερίας του λόγου και εάν εν ενεργεία ή πρώην αρχηγοί κρατών που την επισκέπτονται δεν το καταλαβαίνουν, ή δεν τους αρέσει, ημπορούν άνετα να φύγουν».

Η Φρειδερίκη βρισκόταν στα όρια της κατάρρευσης. Από τη μια είχε τα δηκτικότατα άρθρα «για την ανεπιθύμητη Βασίλισσα της Ελλάδας» και από την άλλη αγγλικό δικαστήριο αθώωσε 16χρονο Κύπριο φοιτητή ο οποίος είχε παραπεμφθεί με την κατηγορία της «ανάρμοστης συμπεριφοράς» προς τη Βασίλισσα της Ελλάδας. «Ο κατηγορούμενος» έγραφε το κατηγορητήριο «κρατούσε τη χειρολαβή της θύρας του βασιλικού αυτοκινήτου και εφαίνετο ως να προσεπάθει να εισέλθει εις αυτό. Ομιλούσε δε εις την Βασίλισσα με υβριστικάς εκφράσεις».

Ο άθλιος Άγγλος δικαστής αθώωσε τον 16χρονο και το σκεπτικό της απόφασής του ήταν το εξής: «Η καταδίκη του νεαρού διαδηλωτή θα ήταν αντίθετη με την επικρατούσαν εις την χώραν μας ελευθερίαν του λόγου. Οιοσδήποτε πολίτης μπορεί όχι μόνον να ομιλεί εις μία Βασίλισσα αλλά και να εκφράζει τας γνώμας του προς αυτήν, έστω και εάν αι γνώμαι είναι δυσάρεστοι διά την βασίλισσαν. Εις μίαν χώραν που υπάρχει πλήρης ελευθερίαν του λόγου, η πράξις αυτή δεν συνιστά αδίκημα». Τρίτο σκαμπίλι στα σεπτά βασιλικά μάγουλα της Φρειδερίκης. Το Λονδίνο είχε εξελιχθεί σε εφιάλτη.

Την επόμενη μέρα ο εφιάλτης πήρε σάρκα και οστά. Έφτασε στο Λονδίνο ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης, ο οποίος στάθηκε στο πλευρό της Αμπατιελου και ζήτησε συνάντηση με τη βασίλισσα. Η απάντηση φυσικά του πρώην μέλους του ναζιστικού κόμματος ήταν και πάλι αρνητική. Ο υπασπιστής του διαδόχου, Μιχάλης Αρναούτης, είπε στον βουλευτή της ΕΔΑ για τη βασίλισσα: «Είναι αγύριστο κεφάλι».

Το ίδιο αγύριστο κεφάλι, όμως, ήταν και ο Λαμπράκης. Σε ελάχιστη ώρα είχε οργανώσει συνέντευξη Τύπου. Δεν θα άφηνε τη γυναίκα που είχε ρημάξει τον ελληνικό λαό με τα τερτίπια της και τις δολοπλοκίες της έτσι. Την επόμενη μέρα ο βρετανικός Τύπος με πρωτοσέλιδά του πρόβαλλε τις δηλώσεις Λαμπράκη: «Στην Ελλάδα, δεν κυβερνά η κυβέρνηση ούτε ο Βασιλεύς. Στη χώρα μου κυβερνά η Βασίλισσα Φρειδερίκη».

Η Φρειδερίκη ήταν συνέχεια εκνευρισμένη. Δεν μιλούσε σε κανέναν. Τα παιδιά της έφευγαν από το οπτικό της πεδίο για να μην υποστούν την έκρηξή της χωρίς λόγο. Μια ασήμαντη γυναίκα, σύζυγος ενός κομμουνιστή, την ταπείνωσε. Αλλά και η βασίλισσα της Αγγλίας, αντί να σεβαστεί ότι είναι και εκείνη γαλαζοαίματη, την ταπείνωσε χειρότερα. Και αυτός ο άθλιος ο γιατρός. Θα τον κανόνιζε για τα καλά στην Ελλάδα. Και η βασίλισσα δεν ξεχνούσε. Εσπευσμένα έστειλε ένα τηλεγράφημα στην Αθήνα προς την ελληνική κυβέρνηση: «Επιστρέφω. Δεν θέλω υποδοχές».

Είκοσι τρεις ημέρες αργότερα, ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης δολοφονήθηκε άνανδρα στη μέση του δρόμου, στη Θεσσαλονίκη, ύστερα από ομιλία του για την ειρήνη. Δεν ήταν μόνο το τρίκυκλο του θανάτου, ήταν μια ενορχηστρωμένη δολοφονία από μέλη παρακρατικών ακροδεξιών και βασιλικών οργανώσεων. Το κράτος έκανε τα πάντα για να τους καλύψει. Και εν μέρει τα κατάφερε.

Το «μαχαίρι» δεν έφτασε ποτέ στον πραγματικό ηθικό αυτουργό. Μια δήλωση του τότε πρωθυπουργού τα έλεγε όλα: «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;».————————————————–

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙAΝΝΗΣ

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

~  Μία μικρή παρατήρηση:Γράφεις: ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ. Μα οι Κύπριοι αγωνιστές απαγχονίστηκαν με υπογραφή της βασίλισσας της Αγγλίας. Δεν νομίζω ότι της περίσσευε ευαισθησία για τον Αμπατιέλλο. Αν το περιστατικό συνέβη όπως περιγράφεται μάλλον τα κίνητρα της θα ήσαν άλλα και εντελώς ταπεινά.  Δ.Κ.
~  Δημήτρη δε διαφωνώ καθόλου! Άλλωστε η Φρειδερίκη δηλητηρίασε τον Παπάγο λόγω του Κυπριακού και της ΕΟΚΑ κατ εντολή των άγγλων και προς οργή των αμερικάνων....Ίσως νάναι κι ένας από τους πολλούς λόγους που έκαναν το πραξικόπημα οι αμερικάνοι στις 21 Απρίλη για να ξεφορτωθούν αυτή τη γάγγραινα τη Φρίκη-Φρειδερίκη... Αλλά ο λόγος εδώ είναι για το κεκτημένο δικαίωμα λόγου κάθε πολίτη προς την βασίλισσα της Αγγλίας όταν τη συναντά κάποιος στον περίπατό της... Α.Χ.Γ. ..

***  Ο ΔΑΜΟΚΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ
Μερικοί Έλληνες αγνόησαν τον Δαμοκλή και όταν τοποθετήθηκαν πρωθυπουργοί από τη μεγάλη τους δόξα, τόλμησαν να τα βάλουν με τους ευεργέτες τους και πίστεψαν ότι είναι πραγματικοί κυβερνήτες της Ελλάδας, και κάποια μοιραία για αυτούς στιγμή, ξέχασαν πως ήσαν ανδρείκελα-εγκάθετοι των ευεργετών τους, δηλαδή του βασιλικού παλατιού, ή κάποιων άλλων...

Στο δημοτικό σχολείο μας έλεγαν για τη σπάθη του Δαμοκλή αλλά δεν υπήρχαν πρακτικά επιχειρήμα...τα για να γίνει κατανοητό το θέμα..
Φόβος και τρόμος για το δάσκαλο αν τολμούσε να φέρει παραδείγματα!!

Εύκολα διαπιστώνουμε από την πλούσια βιβλιογραφία:
--O Mεταξάς, διορισμένος πρωθυπουργός από το Βασιλιά, προσπάθησε να τον αγνοήσει και «πέθανε" από τις αμυγδαλές του..
--Ο Κορυζής διορισμένος πρωθυπουργός από το παλάτι, «αυτοκτόνησε» με δυό παρακαλώ σφαίρες στο κεφάλι, από το διάδοχο και μετέπειτα βασιλιά Παύλο..
--Ο αρχιστράτηγος του έπους του 1940 στρατάρχης Παπάγος, και εν ενεργεία πρωθυπουργός πέθανε αιφνιδιαστικά το 1955, από "άγνωστη" αιτία διότι ήρθε σε σύγκρουση με τους άγγλους για το Κυπριακό. Την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ κατά των άγγλων στην Κύπρο και στις
4 Οκτωβρίου 1955 ο πρωθυπουργός Παπάγος πέθανε αιφνιδιαστικά...

***  ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΓΙΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
1. ΑΙΤΙΑ ΤΟ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΒΙΤΣΙΟ
Το σεξουαλικό βίτσιο ενός συμπατριώτη ηθικού αυτουργού,
ήταν η αιτία για τουλάχιστον πέντε νεκρούς στο Αρφαρά..
Χώρια οι βεντέτες που ακολούθησαν…

...

2. Ο ΕΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΛΟΝΗ
Ο έρωτας-τραγικός θάνατος, ενός νεαρού συμπατριώτη για μια καλλονή συμπατριώτισα,
ήταν η αιτία για δυό νεκρούς στο Αρφαρά καθώς και του πιλότου της πολεμικής αεροπορίας που ήταν αρραβωνιασμένος με την καλλονή (η οποία δολοφονήθηκε για αντεκδίκηση)
Οχτώ νεκροί με αυτουργό αιτία μη πολιτικούς λόγους!!!
Χώρια οι τρομερές βεντέτες που πήραν στο λαιμό τους κι άλλα θύματα....
Τα σπίτια που έγιναν στάχτη από αντεκδικήσεις ήταν το λιγότερο...
Αυτά ανακάλυψα με πλημμύρα θλιβερών συναισθημάτων..
Λίγο πριν αναχωρήσουν οι λίγοι ενενηντάρηδες συμπατριώτες…
(κανένα "like" μόνο θλιβερές σκέψεις....)

~  Πρώτη φορά το διαβάζω αυτό Αποστόλη.Πολύ ενδιαφέρον και λυπηρό ταυτόχρονα.Βεντέτα στο Αρφαρά ; Αδιανόητο.Πότε θα τα πούμε στην Αθήνα;  Ι.Κ .
~ Γιάννη μοιάζουν αυτές οι ιστορίες με μυθιστορήματα τρόμου!! Γλύτωσαν στο Αρφαρά από αντεκδίκηση των Γερμανών από τις μάχες του Αγίου Φλώρου με τους 60-70 Γερμανούς νεκρούς και όμως έγινε το απίστευτο....Α.Χ.Γ
~ Ήταν η δεύτερη φορά -και μοιραία-
που περικύκλωσαν με πολυβόλα οι Γερμανοί το Αρφαρά.
Την πρώτη φορά λόγω των μαχών του Αγίου Φλώρου με τις δεκάδες Γερμανούς νεκρούς.
Τότε την πρώτη φορά με αιτία τις μάχες του Αγίου Φλώρου οι Γερμανοί γέμισαν δυό φορτηγά με κατοίκους των Αρφαρών και του Αγίου Φλώρου και κατευθύνθηκαν προς Τρίπολη.
Τους πρόλαβε στα Τσουκαλέικα ο δοσίλογος νομάρχης Μεσσηνίας Περρωτής με το στρατιωτικό του τζιπ και με προσωπικό του βέτο απαίτησε από τους Γερμανούς την απελευθέρωση των Αρφαραίων όπως κι έγινε.
Τότε ήρθε πρώτος από τους συλληφθέντες στο Αρφαρά, τρέχοντας από την τρομάρα του ο Χαρχάτης κι έφερε τα χαρμόσυνα νέα στους Αρφαρέους που θρηνούσαν.
Να μη συνδέουμε το παραπάνω που είχε ως αιτία τις ηρωικές-ιστορικές μάχες του Αγίου Φλώρου, με την δεύτερη έφοδο των Γερμανών στο Αρφαρά όπου και η σύλληψη-θάνατος του 15χρονου Γιώργου Τσίμπουρη.
(σημειωτέον ότι το 15χρονο παιδάκι τρεις μέρες πριν την ομαδική εκτέλεση είχε παραφρονήσει...)
Η δεύτερη έφοδος των Γερμανών δεν είχε ως αιτία αντίποινα για κάποια ενέργεια της Εθνικής Αντίστασης, αλλά δυστυχώς είχε άλλες αφορμές...
Και ήταν μοιραία με πολλά θανάσιμα επακόλουθα...
Τα ανωτέρω γράφω διότι νομίζω πως πέρα από τα στερεότυπα πρέπει να ρίξουμε και μια διαφορετική ματιά στα τότε γεγονότα..
Ως εκ τούτου θα αναφερθώ άμεσα και σε ένα διαφορετικό κριτήριο που ήταν αιτία εγκλημάτων πέραν των πολιτικών αντιθέσεων... Α.Χ.Γ ..

***  ΟΙ «ΗΡΩΕΣ» ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ....ΧΙΤΛΕΡ
 
Μέ έκπληξη μάθαμε χθές ότι ο Δουρής ήταν κι αυτός «ήρωας» του Κυπριακού πολέμου του 1974 όπου αγωνίστηκε όπως λένε με απίστευτη αυταπάρνηση διακινδυνεύοντας τη ζωή του για την πατρίδα (έτσι νόμιζε) με ηρωισμό!
Επομένως στις σχετικές με το Κυπριακό εκδηλώσεις είτε το θέλουμε είτε όχι τιμάμε ισότιμα με τους άλλους και το Δουρή..
Οι φρικτές συνθήκες που βρέθηκε τότε το 1974, παιδάκι 19 χρονών, να βλέπει γύρω του σφαγές και να προσπαθεί κι ο ίδιος να σφάζει, πιθανόν του δημιούργησε την μαύρη τρύπα της ψυχικής του αρρώστιας, πιθανόν...

Μελετώντας την ιστορία του «PERVITIN» στα εκτεταμένα δημοσιεύματα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ βλέπουμε ότι ο ίδιος ο Χίτλερ είχε δώσει προσωπική αυστηρή διαταγή στους Γερμανούς δικαστές να εξαντλούν όλα τα μέσα επιείκιας όταν δίκαζαν τους Γερμανούς "ήρωες" στρατιώτες όταν κατά τη διάρκεια του πολέμου γυρνούσαν στο σπίτι τους με ολιγοήμερη άδεια από το μέτωπο, και εκεί ως πολίτες διέπρατταν ποινικές πράξεις...
Ο Χίτλερ γνωρίζοντας τις τρομερές παρενέργειες του "PERVITIN" το οποίο δεν έπαιρναν μόνο οι "ειδικές δυνάμεις" αλλά όλοι οι Γερμανοί φαντάροι, ανέλαβε και τις ευθύνες του έναντι των ανυποψίαστων φαντάρων του, αυτά τα αναφέρω με αποτροπιασμό...
Τώρα το φοβερό διάδοχο του «PERVITIN» το λένε πολυβιταμίνες και αποκρύπτουν την ειδική κοκαινούχο σύσταση με τις μελλοντικές παρενέργειες...
(πρόσφατα μάθαμε ότι εφοδιαζόταν και ο ISIS για τις "ειδικές δυνάμεις " του)
Παρόμοιες είναι και οι ουσίες που παίρνουν και οι πρωταθλητές, όπως πχ ο "ήρωας" Ολυμπιονίκης Κεντέρης, και ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ανάπηρος Νοτιοαφρικανός "ήρωας" Ολυμπιονίκης που σκότωσε τη φίλη του, και προς τιμήν τους οι δικαστές έμμεσα αναγνώρισαν ως ελαφρυντικά τις τρομερές ουσίες που έπαιρνε...
Στα θύματα των πολέμων δεν καταγράφονται ποτέ τα θύματα του ψυχιατρικού τομέα.
Σε μας η ιδιότητα του «ήρωα πολέμου» είναι κολοβή, διότι αν ακρωτηριαστεί π.χ. το πόδι του ήρωα, του έδιναν κάποια αποζημίωση, κάποια μικρή σύνταξη κι ένα περίπτερο να πουλάει τσιγάρα, αλλά αν ακρωτηριαστεί το μυαλό, είτε από τη φρίκη του πολέμου, ή από κοκαινούχες ουσίες ανάλογες του «PERVITIN» τότε οι δικαστές σφυράνε Κωλοκοτρωνέικα, κι αλοίμονο από τον «ήρωα» αν βρεθεί θύμα του πολέμου με αφανή μαύρη τρύπα στη λογική του..
Στην κρίσιμη προσωπική στιγμή, η περίφημη πατρίδα αδιαφορεί ψυχρά..
Λοιπόν:
--Κανένα ελαφρυντικό στους «ήρωες» ??
--Τα ψυχιατρεία απαγορεύονται για τους «ήρωες»??
--Έ... Όχι και να παίρνουμε μαθήματα πολιτισμού από το ...Χίτλερ!!!
(Το Κυπριακό δεν το δημιούργησε ο Δουρής, αντίθετα πιθανόν ήταν κι αυτός ένα από τα θύματά του, αλλά το Ελληνικό κράτος ως ηθικός αυτουργός στρουθοκαμηλίζει.
Αντίθετα οι ηθικοί αυτουργοί και οι υπαίτιοι του 1974 έμειναν ατιμώρητοι)
Ανάλογα με το Χίτλερ ελαφρυντικά, αναγνωρίζονται στους βετεράνους "ήρωες" του Βιετνάμ και στους Ρώσσους "ήρωες" φαντάρους που ευνουχίστηκαν στο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν, όταν μετά τον πόλεμο διαπράττουν εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου.

ΥΓ1
Προσωπικά δεν πιστεύω στην ορολογία «ήρωας», διότι κάτω από ειδικές συνθήκες ηρωικές πράξεις κάνουν όλοι σε προσωπικό ή κοινωνικό επίπεδο.
Ηρωική συμπεριφορά στο συγκεκριμένο περιστατικό συμφωνώ, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να ονομάζονται εφ όρου ζωής ήρωες.
Ούτε κατ επέκταση αποτελεί τεκμήριο ισόβιας και μόνιμης πολιτικής επάρκειας το νάχει κάνει κάποιος κάποτε μια αυθεντική ηρωική , ή μερικές υποδειγματικές ηρωικές πράξεις, πολύ δε περισσότερο όταν έχει ανταμειφτεί πλουσιοπάροχα για αυτές, πχ Μ. Γλέζος,
διότι τεκμήριο είναι το συνολικό βιογραφικό του καθενός)
ΥΓ2
Θυμήθηκα ένα γέρο συμπατριώτη στο Αρφαρά κι έναν στη Σκάλα που έλεγε με καμάρι ότι στο Μικρασιατικό πόλεμο, μερικοί ("ήρωες") έφτιαχναν κομπολόγια απο ρόγες που έκοβαν από τα βυζιά των Τουρκάλων. Υποθέτω, ότι αυτοί με τα κομπολόγια, διεσπαρμένοι σ όλη την Ελλάδα, πιθανόν να πρωτοστάτησαν στα εγκλήματα του εμφυλίου πολέμου...
Οι τρομερές και αφανείς μαύρες τρύπες που αφήνουν οι πόλεμοι είναι αναρίθμητες...
ΥΓ3
Στην αρχαία εποχή, οι "ήρωες" Ολυμπιονίκες, είχαν το δικαίωμα να διαπράξουν μέχρι δύο φόνους με ασυλία και χωρίς ουδεμία ποινή...

 ~** Στο Αρφαρά πήραμε ένα πιστοποιητικό..
Στο Αρφαρά
Το Μνημείο Πεσόντων
που το λέγαμε Ηρώον
Έκανε φτερά..
Αλλά
κανείς δεν ενοχλήθηκε
στο Αρφαρά!
Το μνημείο
στο Δημοτικό σχολείο
δεν υπάρχει πιά...
Εδώ και λίγο καιρό
στη θέση του ένα κενό
που βοηθά την αμνησία,
για πλήθος παιδικών αναμνήσεων
που μας θύμιζε το μνημείο αυτό
από τα παιδικά σχολικά χρόνια..
Που να είναι άραγε???  Α.Χ.Γ.
Πιστοποιητικό –ερήμην- πολιτιστικής αδιαφορίας???~* Δεν μπορεί να έφυγε μόνο του. Κάποιος και με κάποια δικαιολογία το μετακίνησε. Εγώ παρότι μη Αρφαραίος όταν αναπολώ την διαδρομή από το Γυμνάσιο μέχρι το χωριό μου σημείο αναφοράς και ενθυμήσεων είναι και το συγκεκριμένο λιτό μνημείο. Δ.Κ.

***  MIA MYΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
Ο Γιάννης Αποστόλη Γιαννακούντζος άφησε μιά πρωτότυπη διαθήκη.
Από τμήμα της περιουσίας του, ποσό 100.000 Δολλαρίων ΗΠΑ έτους 1957
μοιράστηκε στους κατοίκους των Αρφαρών και του Γαρδικίου Μεσσηνίας.
Σύμφωνα με τη διαθήκη του το ποσό μοίρασαν στους άπορους κατοίκους κατ επιλογή τριμελούς επιτροπής που ο θείος μου όρισε να αποτελούν ο ιερέας, ο πρόεδρος και ο αστυνόμος εκάστου χωριού, σύμφωνα με τη διαθήκη του.

Σύμφωνα με μυστηριώδεις όρους και μυστικά δικά του παρ ότι πέθανε το 1957 από καρκίνο σε ηλικία μικρότερη των 50 ετών, η διαθήκη εκτελέστηκε το 1971.
Στα έφτά αδέρφια του (Γεώργιος, Βασίλω, Κωνσταντίνα, Μήτσιος, Χρήστος, Βγενιά, Πότα), και στη θετή μητέρα του άφησε από 1.000 δολλάρια στον καθένα, για νάχει νομική υπόσταση η διαθήκη.
Επι πλέον διατέθηκαν και 20.000 δολλάρια ή και παραπάνω, για το ναό των Αγίων Θεοδώρων στο Αρφαρά. (τότε ένα δολλάριο είχε 30 δραχμές)
Με την οικονομική κρίση του σταφιδικού γύρω στα 1924 σε ηλικία 12 ετών, έφυγε με τον παππού μου Αποστόλη για την Αμερική.
Ο παππούς μου επέστρεψε μετά δυό χρόνια στην Ελλάδα και τον άφησε μόνο του στο Σικάγο σε ηλικία 14 ετών!!
Ο θείος μου ο Γιάννης Απ. Γιαννακούντζος είχε δύο μοντέρνα μπαρ στο Σικάγο απ όπου και η φωτογραφία του έτους 1953.
Σε κάθε ένα μπαρ εργάζοντανταν οι σεβαστοί και αξέχαστοι θείοι μου, ο Γεώργιος Αποστόλη Γιαννακούντζος, και στο άλλο ο Δημήτριος Πολυχρόνης σύζυγος της θείας μου Κωνσταντίνας.
Το 1954 είχε έρθει στο Αρφαρά και είχε φέρει και την κόκκινη FORD λιμουζίνα, σχεδίαζε δε να αγοράσει το ισόγειο του Ξενοδοχείου ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ στην Ομόνοια για να το κάνει μοντέρνο μπαρ αλλά δεν πρόλαβε..
Τη φωτογραφία μου έδωσε προ ημερών ο ξάδερφός μου Αποστόλης Γεωργίου Γιαννακούντζος.
Πρώτος από αριστερά ο θείος μου Γιάννης και 4ος ο θείος μου ο Γιώρης.
Όπως συζητούσαμε με τον ξάδερφό μου στο κενό μέρος της φωτογραφίας ήταν μια αμερικανίδα φεμινίστρια που έπινε κι αυτή το ποτό της στο μπαρ του 1953, που για σεμνοτυφικούς λόγους αφαιρέθηκε...
Πρωτότυπη η διαθήκη, ασφαλώς θα υπήρχαν άγνωστοι προσωπικοί λόγοι!
Πολλές φτωχές οικογένειες βρήκαν προσωρινή ανακούφιση εκείνες τις δεινές εποχές!!
Πάντως μιμητής αυτής της υπέροχης τολμηρής κοινωνικής χειρονομίας του θείου μου δεν βρέθηκε ακόμα!
ΥΓ1
Κοντοστάθηκε και κοίταζε περίεργα το ξενοδοχείο ο πατέρας μου:
--Τί κοιτάζεις? τον ρωτάω.
--Μου δείχνει το ξενοδοχείο και μονολογεί:
--"Ξενοδοχείο Μέγας Αλέξανδρος'
--Μαζί πήγαμε το 1954 με τη λιμουζίνα στην Αθήνα με τον αδερφό μου το Γιάννη, και ζήτησε τον ιδιοκτήτη του Ξενοδοχείου ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ στην Ομόνοια, μούλεγε ο πατέρας μου:
--Ποιά είναι η τιμή του? Ρωτά ο θείος μου
--400.000 δολλάρια του απαντά ο ιδιοκτήτης! Βέβαια μόνο το μισό ισόγειο!
--Φυσικά, εννοείται! Του απαντά άμεσα ο θείος μου!
Ο πατέρας μου έμεινε άναυδος ακούγοντας τέτοια νούμερα..
Φεύγοντας ο θείος μου λέει στον αδερφό του με φυσικό τρόπο:
--Tάχω αυτά τα λεφτά που ζητάει! Θα δούμε!!
Τότε ήταν που ο πατέρας μου θα χάζεψε..
Αυτά μου έλεγε με μελαγχολική στωικότητα ο πατέρας μου όταν πρωτοήρθα ως πρωτοετής στην Αθήνα το 1974 και περάσαμε μαζί από την Ομόνοια...
ΥΓ2:
Για να αντιληφτούμε τα οικονομικά μεγέθη:
--100.000 δολλάρια το 1957 αντιστοιχούσαν με το μισθό ενός δάσκαλου της εποχής γιά 300 χρόνια!!
--400.000 δολλάρια το 1954 αντιστοιχούσαν με το μισθό ενός δάσκαλου της εποχής για 1.200 χρόνια!!

~ Αποστόλη περιμένουμε με ανυπομονησία , να αναρτήσεις και άλλες φωτογραφίες - κείμενα για το σόϊ. Είναι οικογενειακό "καθήκον" σου.
Ευχαριστώ πολύ. Ι.Κ.

~ Μαζί πήγαμε το 1954 και ζήτησε τον ιδιοκτήτη του Ξενοδοχείου ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ στην Ομόνοια, μούλεγε ο πατέρας μου:
--Ποιά είναι η τιμή του? Ρωτά ο θείος μου
--400.000 δολλάρια του απαντά ο ιδιοκτήτης! Βέβαια μόνο το μισό ισόγειο!
--Φυσικά, εννοείται! Του απαντά άμεσα ο θείος μου!
Ο πατέρας μου έμεινε άναυδος ακούγοντας τέτοια νούμερα το 1954...
Φεύγοντας ο θείος μου λέει στον αδερφό του με φυσικό τρόπο:
--Tάχω αυτά τα λεφτά που ζητάει! Θα δούμε!!
Τότε ήταν που ο πατέρας μου θα χάζεψε..
Όταν είχαμε έρθει μαζί στην Αθήνα το 1974 εγώ ως νέος φοιτητής περνώντας από την Ομόνοια μου εξιστόρησε ο πατέρας μου με στωικότητα το περιστατικό... Α.Χ.Γ.

~ Θυμάμαι όταν ήλθε στο σπίτι μας στην Καλαμάτα με την λιμουζίνα του, που είχε εξωτερικά μία λωρίδα φύλλου τριανταφυλλιάς .Μου είχε κάνει εντύπωση. Έμοιαζε πολύ τού μπαμπά σου. Ι.Κ . {Διόρθωση: ξύλου τριανταφυλλιάς} .-

~Ego metefrasa to kimeno apo ta aglika sta ellinika mou to eihe dosi o papagianis Giati ta hrimata eihan argisi Κ.Σ.Π.

~ ΥΓ2:
Για να αντιληφτούμε τα οικονομικά μεγέθη:
--100.000 δολλάρια το 1957 αντιστοιχούσαν με το μισθό ενός δάσκαλου της εποχής γιά 300 χρόνια!!
--400.000 δολλάρια το 1954 αντιστοιχούσαν με το μισθό ενός δάσκαλου της εποχής για 1.200 χρόνια!! Α.Χ.Γ.

~ Πραγματικά θλιβερό αυτό που αναφέρεις για την απουσία ευεργετών τη σήμερον ημέρα από την οικονομική "ελίτ".... Προτιμούν να τα διαθέσουν... αλλού σήμερα, δείγμα της γενικότερης παρακμής της κοινωνίας μας! Ι.Σ.Π.

 

***  ΔΥΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΗΘΩΝ ή ΑΠΕΧΘΕΙΑ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ?
1. ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΗΘΩΝ
Στα πατροπαράδοτα από αιώνες πολιτικά και κοινωνικά ήθη της κοινωνίας είναι η ευσυνειδησία να μην αποκρύπτουμε τα πολιτικά εγκλήματα και να μη λέμε ψέμματα οι συμπατριώτες αναμεταξύ μας.
Όπως βλέπουμε στις τρεις φωτογραφίες ο λογοκριμένος τύπος της εποχής δεν απέκρυψε τα εγκλήματα....

Συνεχίστε την ανάγνωση

***  Φίλος εκλεκτός από χρόνια ο συγγραφέας Γιώργος Οικονόμου
φίλος και με συμπατριώτες και συμπατριώτισές μας
καθηγητής μαθηματικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
γνωστός και από ομιλίες του στην Καλαμάτα!

Το βράδυ της 16^ης Νοεμβρίου 1973 τα τανκς δεν είχαν εισβάλει ακόμα στο Πολυτεχνείο.
Οι φοιτητές συνέχιζαν τις διαδηλώσεις κατά της Χούντας και οι ελεύθεροι σκοπευτές είχαν πάρει θέση στα κτίρια της Πατησίων και της οδού Στουρνάρη για να καταστείλουν την εξέγερση.
Συνθήματα όπως  «Κάτω η χούντα» και «Ο λαός στους δρόμους» ακούγονταν από  τον ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου.
Οι πολίτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των φοιτητών και άρχισαν να συρρέουν στην Πατησίων προκειμένου να συνδράμουν  στον αγώνα κατά της δικτατορίας.

Ο Γιώργος Οικονόμου τη δεκαετία του ’70

Ανάμεσα τους βρισκόταν ο 23χρονος φοιτητής του Μαθηματικού τμήματος, Γιώργος Οικονόμου. Τη στιγμή που πλησίαζε στην είσοδο του Πολυτεχνείου, τραυματίστηκε πισώπλατα από σφαίρα αστυνομικού και έπεσε κάτω. Όπως δήλωσε στη Μηχανή του Χρόνου, ο πυροβολισμός πιθανόν προήλθε από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης στην οδό Τοσίτσα.
«Ένιωσα την ανάσα μου να κόβεται και δεν αισθανόμουν τα πόδια μου».
Οι φοιτητές τον μετέφεραν γρήγορα στο πρόχειρο νοσοκομείο που είχε στηθεί στο Πολυτεχνείο.
Αφού του παρείχαν τις πρώτες βοήθειες, τον τοποθέτησαν πάνω σε μια πόρτα, που χρησιμοποιούσαν ως πρόχειρο φορείο  και εν μέσω πυροβολισμών και  αναταραχών τον μετέφεραν στο ΙΚΑ της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Από εκεί τον πήγαν στο Γενικό Κρατικό, που τότε ονομαζόταν Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και είχε συχνές εφημερίες.
Διοικητικός Διευθυντής του νοσοκομείου ήταν ο απόστρατος Βασίλειος Μπουκλάκος, ο οποίος είχε διοριστεί από τη Χούντα και πήρε μέρος στα βασανιστήρια στα οποία υπεβλήθησαν όσοι τραυματίσθηκαν στο Πολυτεχνείο το βράδυ της 17^ης Νοεμβρίου.
Αμέσως μετά την εισβολή των τανκς, αστυνομικοί φόρεσαν ιατρικές ποδιές και πήγαν στο νοσοκομείο με στόχο να ψάξουν τους τραυματίες του Πολυτεχνείου.
Οι νοσοκόμες είδαν τον Οικονόμου ξαπλωμένο σε κρεβάτι στον διάδρομο και τον μετέφεραν σε θάλαμο. Στην κάρτα νοσηλείας του έγραψαν ότι έπασχε από σκωληκοειδίτιδα.
Με αυτό τον τρόπο, κατάφερε να γλιτώσει από το  μένος των μεταμφιεσμένων αστυνομικών οι οποίοι, σύμφωνα με μαρτυρίες, ορμούσαν στα δωμάτια και χτυπούσαν τους τραυματισμένους φοιτητές.
Όπως τονίζεται στο πόρισμα Τσεβά: «Οτε ήρχισεν η διακομιδή των πρώτων τραυματιών, εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών, η ανθρώπινη βαρβαρότης έδειξε το αληθές προσωπείον της, ημαύρωσε και διέσυρε πάσαν έννοιαν φιλαλληλίας και ανθρωπισμού».

Αριστερά, ο γιατρός Κώστας Χαρώνης: «Το ’73 ήμουν διευθυντής της εφημερευούσης κλινικής η οποία έφερε και το μεγαλύτερο βάρος στα γεγονότα του Πολυτεχνείου»

Σε αντίθεση με τις αγριότητες των αστυνομικών και της φρουράς του νοσοκομείου, οι γιατροί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να σώσουν τις ζωές των τραυματισμένων.

Ο Γ, Οικονόμου σήμερα. Μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ολοκλήρωσε τις σπουδές του και έκανε μεταπτυχιακά στο Παρίσι. Έχει γράψει πολλά βιβλία και ήταν διδάκτωρ της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Έπειτα από τρεις ημέρες, ο Οικονόμου χειρουργήθηκε από τον γιατρό και διευθυντή χειρουργικής κλινικής, Κώστα Χαρώνη.
Η σφαίρα είχε τρυπήσει το στομάχι του, το πάγκρεας και είχε σφηνωθεί μέσα στην αορτή.
Μόλις μπήκε στο χειρουργείο αντίκρισε έναν ημιθανή ασθενή.
«Η σφαίρα είχε περάσει στην κάτω κοίλη φλέβα που πάει το αίμα από τα πόδια και την κοιλιά στην καρδιά και ίσα-ίσα προλάβαμε και τον ανοίξαμε», ανέφερε ο κ. Χαρώνης στη Μηχανή του Χρόνου.
Ο Οικονόμου στάθηκε τυχερός, καθώς η σφαίρα δεν του προκάλεσε αιμορραγία. Μετά το πρώτο χειρουργείο, μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο, όπου ο γιατρός Γεώργιος Ανδριτσάκης αφαίρεσε τη σφαίρα. Έτσι επέζησε.
«Στον Χαρώνη και στον Ανδριτσάκη χρωστάω τη ζωή μου», δήλωσε στη Μηχανή του Χρόνου.
Σαράντα χρόνια αργότερα, ο Οικονόμου έγραψε ένα βιβλίο για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και το έστειλε στους δύο γιατρούς, που του έσωσαν εκείνη την ημέρα τη ζωή.
Στην αφιέρωση του βιβλίου έγραφε: «Στον εξαίρετο γιατρό και άνθρωπο Γ. Ανδριτσάκη, που έσωσε από βέβαιο θάνατο έναν φοιτητή τραυματισμένο  στην αορτή από σφαίρα αστυνομικού, μπροστά στο Πολυτεχνείο στις 17 Νοεμβρίου 1973. Επίσης στους γιατρούς και το προσωπικό της Καρδιοχειρουργικής κλινικής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου.  Στον χειρούργο Κ. Χαρώνη του Γενικού Κρατικού» (τότε Ρυθμιστικού).
Ο Βασίλειος Μπουκλάκος  στη δίκη του πολυτεχνείου καταδικάστηκε σε 20 μήνες και 15 ημέρες φυλάκιση κατά συγχώνευση, για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες, παράνομη οπλοφορία και βλασφημίες.
Η ανάρτηση αποτελεί μέρος της έρευνας της Μηχανής του Χρόνου που ολοκληρωμένη θα παρουσιαστεί μαζί με άλλες μαρτυρίες και ιστορίες στην τηλεόραση
~ Φιλε Αποστολε πως εινσι δυνατον ο Οικονομου να εχει πυροβοληθει πιωπλατα σε κεντρικη αρτηρια να τον χειρουργισαν μετα απο τρεις μερες οπως γραφει ο ιδιος και να εμεινε ζωντανος!!! Ουτε ο Χριστος θα εκανε τετοιο θαυμα !! . Ι.Γ.Π .
~ Ο Διομήδης Κομνηνός 16 ετών. Ο πατέρας του ήρθε Καλαμάτα και κατέθεσε σε δίκη , για προσβολή νεκρών του πολυτεχνείου R.K.
~ Γιάννη μου θύμισες το περιστατικό του μπαρμπα Νίκου Φωτη Πολυχρόνη, από τον Άγιο Κωνσταντίνο. Στην εμφύλια μάχη το 1948 στο Γεωργίτσι τραυματίστηκε με διαμπερές τραύμα από ριπή στο πνευμόνι και τον είχαν για νεκρό διότι ήταν σε κώμμα και πήγαν να τον θάψουν αλλά δεν ξεψύχούσε. Κι έτσι αναγκαστικά τον μετέφεραν μέσα από τα βουνά με ξυλοκρέβατο στο Πελεκητό και με διάφορα βότανα επιβίωσε. Α.Χ.Γ. 

*** O ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ
Ο κατάλογος των νεκρών της δικτατορίας σύμφωνα με την έρευνα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών είναι οι παρακάτω:
Α. ΝΕΚΡΟΙ ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΗ 1973
1. Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
2. Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).
3. Σωκράτης Μιχαήλ, 57 ετών, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.00 και 22.30, ενώ βρισκόταν μεταξύ των οδών Μπουμπουλίνας και Σόλωνος, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί απόφραξη της αριστεράς στεφανιαίας. Μεταφέρθηκε ημιθανής στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. (F Σεπτεμβρίου), όπου και πέθανε.
4. Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Αιγυπτία Τουρίλ Τεκλέτ» και η παρεξήγηση αυτή επιβιώνει ακόμη σε κάποιους «καταλόγους νεκρών».
5. Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών.
6. Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου, όπου απεβίωσε. Από εκεί μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Χαμουρλής».
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βραδυνές ώρες της 16.11.1973 ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ.
8. Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, επονομαζόμενος Γεωργαράς, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Κατά τις βραδυνές ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα, 19.11.1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου στις 9.9.1974, έγινε τελετή στη μνήμη του.
9. Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, εργάτης, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Κατά τις πρωινές ώρες της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στην πλατεία Βάθης, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19.11.1973.
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου σύζυγος Αγγελή, 76 ετών, κάτοικος Κέννεντυ και Καλύμνου, Άγιοι Ανάργυροι Αττικής. Στις 10.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της, τραυματίστηκε στην πλάτη από σφαίρα. Διακομίστηκε στην κλινική «Παμμακάριστος» (Κάτω Πατήσια), όπου νοσηλεύτηκε επί ένα μήνα και κατόπιν μεταφέρθηκε στο σπίτι της, όπου πέθανε συνεπεία του τραύματος της μετά από ένα εξάμηνο (Μάιος 1974).
11. Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΛΩ» και «ΕΛΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου πέθανε μετά από 12 μέρες, στις 30.11.1973.
12. Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 10.30 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Μεταφέρθηκε στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτωρίας), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Δυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου, 60 ετών, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, κάτοικος Αριστομένους 105, Αθήνα. Γύρω στις 11.30 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην πλατεία Ομονοίας, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του, συνεπεία εμφράγματος.
15. Γεώργιος Γεριτσίδης του Αλεξάνδρου, 47 ετών, εφοριακός υπάλληλος, κάτοικος Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 12.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο του στα Νέα Λιόσια, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά που διέσχισαν τον ουρανό του αυτοκινήτου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.
16. Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, από τα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος. Στις 12.00 το μεσημέρι της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και στη συνέχεια στον «Ευαγγελισμό», όπου πέθανε αυθημερόν.
17. Δημήτρης Θεοδώρας του Θεοφάνους, παιδάκι 5 1/2 ετών!!!
κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος Σπυρίδων Σταθάκης του Κ.Ε.Τ/Θ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στο λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, ταχυδακτυλουργός, κάτοικος Μύρων 10, Άγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέϋδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου του Σπυρίδωνος, 59 ετών, συνταξιούχος εφοριακός, από το ΚεράσοΒο Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Νάξου 116, Αθήνα. Στις 13.30 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε με τις ανήλικες κόρες του στη διασταύρωση των οδών Δροσοπούλου και Κύθνου, απέναντι από το ΙΣΤ' Αστυνομικό Τμήμα, βρέθηκε εν μέσω πυρών, προερχομένων από τους αστυνομικούς του Τμήματος, με αποτέλεσμα να πάθει συγκοπή. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
20. Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο Κ.Α.Τ., όπου και πέθανε στις 30.1.1974.
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (υπερήφανος αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.
22. Κυριάκος Παντελεάκης του Δημητρίου, 44 ετών, δικηγόρος, από την Κροκέα Λακωνίας, κάτοικος Φερρών 5, Αθήνα. Στις 12.00 με 12.30 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά διερχομένου άρματος μάχης. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου και πέθανε στις 27.12.1973.
23. Ευστάθιος Κολινιάτης, 47 ετών, από τον Πειραιά, κάτοικος Νικοπόλεως 4, Καματερό Αττικής. Κτυπήθηκε στις 18.11.1973 από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία των οποίων πέθανε στις 21.11.1973.
24. Ιωάννης Μικρώνης του Αγγέλου, 22 ετών, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, από την Άνω Αλισσό Αχαΐας. Συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών. Κτυπήθηκε μετά τα γεγονότα, υπό συνθήκες που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Συνεπεία της κακοποίησης του υπέστη ρήξη του ήπατος, εξαιτίας της οποίας πέθανε στις 17.12.1973 στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο τραυματισμός του συνέβη στην Πάτρα, άλλες όμως πληροφορίες τον τοποθετούν στην Αθήνα. Η περίπτωση του παραμένει υπό έρευνα.
Β. ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ
Η Χούντα βαρύνεται και για τις παρακάτω δολοφονίες ή θανάτους, ή λόγω ανήκεστης βλάβης που προήλθαν από βασανισμούς.
Βασίλης Πεσλής (ετών 15, 21-4-1967) πυροβολήθηκε απο τανκ
Μαρία Καλαβρού (ετών 24, 21-4-1967) πυροβολήθηκε από τανκ επειδή μούντζωσε τα τανκς (καλά της έκανα της πουτάνας, να μάθει να μη φασκελώνει τον ελληνικό στρατό, είπε υπερήφανος ο δράστης)
Παναγιώτης Ελής (ετών 47, 25-4-1967) πυροβολήθηκε εν ψυχρώ από τον ανθυπολοχαγό Κώτσαρη επειδή δεν έτρεξε γρήγορα -λογω προβλημάτων υγείας- στο καψόνι του Κώτσαρη.
Δίπλα του ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος έκρυβε με τις παλάμες του το πρόσωπό του με απόγνωση βλέποντας δίπλα του το φονικό.
Νικηφόρος Μανδηλαράς, δικηγόρος υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ
Γιάννης Χαλκίδης, (ετών 27, 5-7-1967) στέλεχος της Νεολαίας Λαμπράκη και της ΕΔΑ
Γιώργος Τσαρουχάς, πρώην βουλευτής της ΕΔΑ, δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη
Σπύρος Μουστακλής, δημοκρατικός αξιωματικός, βασανίσθηκε απάνθρωπα στην ΕΑΤ-ΕΣΑ λόγω της συμμετοχής του στο Κίνημα του Ναυτικού το 1973, κατέστη ανάπηρος και απεβίωσε λόγω βαρύτατων επιπλοκών τη δεκαετία του '80.
Βάρσος Ιωάννης, ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ
Ιδιαίτερη τιμή του αποδίδει ο καθηγητής ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ με αναφορά στο βιογραφικό του συνταγματάρχη Ιωάννη Βάρσου.
Στα μεγάφωνα κατά την επέτειο του Πολυτεχνείου γίνεται το παρακάτω προσκλητήριο νεκρών:
Πεσλής Βασίλης,
Ελής Παναγιώτης,
Μανδηλαράς Νικηφόρος,
Καλαντζής Δημήτρης,
Ρίζος Τάκης,
Καλαβρού Μαρία,
Παναγούλης Γιώργος,
Τσαρουχάς Γιώργος,
Θεοδωρίδης Γιώργος,
Κατσικογιάννης,
Τζαβαλάς Καρούσος,
Γεωργάκης Κώστας, Φοιτητής της Γεωλογίας από την Κέρκυρα, που αυτοπυρπολήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1970 στη Γένοβα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το στρατιωτικό καθεστώς της Ελλάδας
Αντωνίου Ζήσης,
Τσιτσιρίγκος Φώτης,
Κούλης Γεώργιος,
Πετρόπουλος Παναγιώτης,
Βασιλόπουλος Γιάννης,
Κωνσταντίνου Γιώργος,
Αλβάνογλου Θεόδωρος,
Σινόπουλος Πέτρος,
Κομνηνός Διομήδης,
Παντελεάκης Κυριάκος,
Βάρσος Ιωάννης, ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ιδιαίτερη τιμή του αποδίδει ο καθηγητής ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
Εγκελμαν Ντόρις Μαριέτε,
Γεριτσίδης Γιώργος,
Γεωργαράς Μαρίνος - Σπύρος,
Παπαϊωάννου Δημήτρης,
Καραμανής Μάρκος,
Φαμέλης Βασίλης,
Μαρκούλης Νίκος,
Σαμούρης Γιώργος,
Μυρογιάννης Μιχάλης,
Καραγεωργίου Στέλιος,
Φιλίνης Γιάννης,
Δικάλφα Καλλιόπη,
Τζιάνος Λάμπρος,
Σταυρέλης Γιάννης,
Αργυροπούλου Αικατερίνη,
Δασκάλου Στέλιος,
Θεοδώρας Δημήτρης,
Σίμος Γεώργιος,
Κυριακόπουλος Σάκης,
Καζέπης Κώστας,
Καΐλης Γιάννης,
Αναγνωστόπουλος,
Αντάρογλου,
Αντζελόνι Ελενα Μαρία,
Αργυρίου, Βρυώνης,
Βυθούλκας,
Γαλάτης Νίκος,
Γιαννόπουλος,
Γρέλλος, Δημόπουλος,
Διαμαντάκος,
Ευαγγελινός,
ησιμόπουλος,
Ηλιόπουλος,
Ιωαννίδης,
Ιωάννου,
Κούμπουλος,
Κρητικάκη,
Λαγαριώτης,
Μαντζώρος,
Μαυρογιάννης,
Μέξης,
Μικρώνης,
Μιχαηλίδης,
Μπονάτος Χρήστος,
Μώμος,
Νικολάου,
Παπαγεωργίου,
Παπαδόπουλος,
Ρακιτζής Αλέξανδρος,
Ράμμος Βασίλειος,
Σαρμαλής,
Σπαρτίδης,
Σταυρόπουλος,
Σχίζας,
Σωτηρόπουλος Ιωάννης,
Τορίλ - Τεκλέτ (Αίγυπτος),
Τσιγκούνης,
Τσικουρής Γιώργος, Πρωταγωνιστές βομβιστικής ενέργειας, ο 25χρονος φοιτητής μαθηματικών στο Μιλάνο Γιώργος Τσικούρης από την Κύπρο και η 31 ετών Ιταλίδα Ελένη-Μαρία Αντζελόνι, συντάκτρια του ιταλικού «Readers Digest» σκοτώθηκαν, κατά την έκρηξη το απόγευμα της 2ας Σεπτεμβρίου του 1970. Το σχέδιο που είχε συλλάβει ο Τσικούρης είχε οργανωθεί από την ομάδα «Αρης» του ΠΑΜ Μιλάνου (την οργάνωση του ΚΚΕ εσ.).
Φραγκόπουλος Θεόφιλος, καθηγητής στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών
Χαλκίδης Γιάννης,
Χαραλαμπίδης Γιώργος,
Χατζηβασιλείου,
Κατής Κώστας.
Α.Χ.Γ

***  Η SUPER ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΣΥΝΗ ΣΕ ΔΥΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΣΤΟ ΑΡΦΑΡΑ
ΠΟΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ?? ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΞΙΑ Η ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ....
Η ιστορία της SUPER εθνικοφροσύνης -μιας άγνωστης υποκατηγορίας- στην περιοχή μας καταγράφτηκε σε δυό σταυροδρόμια!
Σ ένα σταυροδρόμι στο Αρφαρά και σ ένα σταυροδρόμι στο αντλιοστάσιο στο Πήδημα!
Οι αρχηγοί των ΧΙΤΩΝ έκαναν μυστικό λαθρεμπόριο με σφαίρες με τους αντάρτες το 1949!!...
Όταν ο Εθνικός στρατός έκανε έλεγχο στα πυρομαχικά των Χιτών στο Αριοχώρι, βρήκε έλλειμα έναν τεράστιο αναλογικά αριθμό από σφαίρες.
ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΟΓΙΑΝΝΗΣ
Έπιασαν για να αποσείσουν τις ευθύνες τους οι αρχηγοί των Χιτών τον 17χρονο συμπατριώτη μας Νίκο Λαγόγιαννη (αδερφό του επιπλοποιού Χρήστου Λαγόγιαννη) τον κρέμασαν σε μια μουριά κοντά στο αντλιοστάσιο στο Πήδημα και τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου για να ομολογήσει.. Φυσικά το παιδί δεν ήξερε τίποτα...
Τον έθαψαν μισοζώντανο, κι ο πατέρας του τον ξέθαψε μετά από 6 ημέρες..
Παρομοίως μισοζώντανος θανάσιμα ξυλοκοπημένος γλύτωσε παρά τρίχα κι ο 17χρονος Γρηγόρης Αθ. Κατσαμπάνης..
ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΕΣΤΑΣ
Κι όταν παραδόθηκε το Μάρτη του 1949 ο Βασίλης Φέστας κι εβάδιζε αφοπλισμένος και φρουρούμενος στο σταυροδρόμι των Αγίων Θεοδώρων μετά το γεφύρι της Καρμοιραντώνιας,
έβαλαν τον παρακρατικό από τη Σκάλα και τον δολοφόνησε πισώπλατα.
Ο παρακρατικός αυτός ούτε καν συνελήφθη, αλλά αργότερα στην Αυστραλία φιλοδωρήθηκε με καμιά 30ριά σφαίρες. Ποιός ξέρει τι άλλα θάχε κάνει..

Ο Βασίλης Φέστας είχε τις οικονομικές δοσοληψίες εκ μέρους των ανταρτών και ο αρχηγός των Χιτών και μετέπειτα πρόεδρος των Αρφαρών φοβήθηκε ότι από τα βασανιστήρια ο Βασίλης θα τον αποκάλυπτε...
Σημειωτέον ότι στις 27 Νοέμβρη 1947 ο Βασίλης Φέστας μεσολάβησε και έσωσε από εκτέλεση τον ΚΚ όταν οι αντάρτες τον συνέλαβαν κρυμένο σε μια γούρνα σ ένα υπόγειο στο Αρφαρά.
Στο θέμα θα αναφερθούμε διεξοδικά προσεχώς...
Σε συνέχεια σχετικών δημοσιεύσεων βλέπουμε εδώ ως συνιστώσα πολιτικών εγκλημάτων την οικονομική απληστία ορισμένων συμπατριωτών... A.X.Γ. 

~ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017 :
~  Η Εφημερίδα μας  ARFARA  NEWS Παρασκευή 01  Δεκεμβρίου  2017 : Στο αγιάζι της ενημέρωσης .... από το  2008  .....
~  ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ  σε όλους μας  !! : http://snsarfara.blogspot.com/2017/12/arfara-news-01-2017.html .-
~* Η Εφημερίδα μας  ARFARA NEWS  Σάββατο  02 Δεκεμβρίου  2017 :Στο αγιάζι της ενημέρωσης  ....  από το  2008 :  http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2017/12/arfara-news-02-2017.html .- 
~*  Η Εφημερίδα μας   ARFARA NEWS  Κυριακή 03 Δεκεμβρίου 2017 :Στο αγιάζι της ενημέρωσης ....από το  2008  .... ~ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ Χριστουγέννων .... !!! από το Αρφαρά Καλαμάτας  :  http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2017/12/arfara-news-03-2017.html .-
 ~* Αθλητικό Σαββατοκύριακο 23 και 24  Δεκεμβρίου 2017 :Μια  αθλητική επισκόπησης της εβδομάδας που πέρασε  : http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2017/12/23-24-2017.html .-
~*   Η Εφημερίδα μας  ARFARA NEWS Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017 : Στο αγιάζι της ενημέρωσης  ... από το 2008 : http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2017/12/arfara-news-27-2017.html .-
~*  ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΦΡΑΣΕΙΣ .. ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ -ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ- ΒΙΝΤΕΟ .. : Δ ΄ ΜΕΡΟΣ  .. .. Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017  :  Πελοποννησιακό και Aρφαραίϊκο λαϊκό γλωσσάρι  http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2017/12/blog-post.html .-
~***  Η Εφημερίδα μας  ARFARA NEWS Πέμπτη 28  Δεκεμβρίου 2017 : Στο αγιάζι της ενημέρωσης .... από το ..2008  : http://snsstamoskal.blogspot.gr/2017/12/arfara-news-28-2017.html .- ~**  Η Εφημερίδα μας ARFARA NEWS Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017 : Στο αγιάζι της ενημέρωσης  .... από το 2008: http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2017/12/news-29-2017.html .- 
~*
*** BINTEOΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ...ΒΙΝΤΕΟΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ:   https://twitter.com/stamos01  .-  
1. - Stamatios Skoulikas =  Stamatios Skoulikas  , http://www.youtube.com/stamos01 ,   5942   video.  -    Σταματης Σκουλικας  
2. - Stamos Skoulikas =        Stamos Skoulikas        stamos011947
http://www.youtube.com/stamatios01   ,    3799   video.     σταμος σκουλικας ,  
3. - Vlasis Skoulikas =   Vlasis Skoulikas , +Stamos ,.
http://www.youtube.com/vlasiskal  .  =    3802  video. - https://plus.google.com/u/0/+VlasisSkoulikas/posts?csrc=yt&cfem=1  ,.- - βλάσης σκούλικας ,
Σύνολον                                  13. 563   βίντεο   .-  

The YOUTUBE:
 https://www.youtube.com/user/messiniaview .-
 https://www.youtube.com/user/stamos01 .-
https://www.youtube.com/user/stamatios01 .-
https://www.youtube.com/user/vlasiskal .-
***~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ https://www.facebook.com/groups/1758656167707813/1761788260727937/?notif_t=like&notif_id=1476255372769279  ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΑΡΦΑΡΩΝ ~
Αναρτήθηκε από Vlasis Skoulikas   
Αναρτήθηκε από Stamatios Skoulikas 
~